Wyrok WSA w Opolu z dnia 15 października 2019 r., sygn. II SA/Op 282/19

Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik - spr. Protokolant St. sekretarz sądowy Mariola Krzywda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2019 r. sprawy ze skargi R. C. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 7 czerwca 2019 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z 27 grudnia 2018 r., nr [...], Naczelnik Opolskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Opolu, działając na podstawie art. 91a ust. 1, ust. 7 i ust. 9 oraz art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 2200) zwanej dalej ustawą, nałożył na R. C. (zwanego dalej skarżącym) karę pieniężną w kwocie 12.000 zł, za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganej licencji, tj. za naruszenie określone pod lp. 1.1 załącznika nr 3 do ustawy. Przedstawiając ustalenia faktyczne wskazał, że 24 września 2018 r. w miejscowości [...] funkcjonariusze Opolskiego Urzędu Celno-Skarbowego zatrzymali do kontroli drogowej zespół pojazdów o nr rejestracyjnych: [...]. Kierujący okazał do kontroli drogowej CMR nr [...], dowód rejestracyjny - ciągnik siodłowy [...] nr rej. [...] oraz prawo jazdy. Jednocześnie stwierdził, że towar znajdujący się na naczepie pojazdu, tj. 24000 kg otrąb pszennych, stanowi jego własność i przewozi je do własnego gospodarstwa rolnego zespołem pojazdów zarejestrowanych na firmę A. Z uwagi na rozbieżności wynikające z przedstawionych dokumentów przeprowadzono rewizję kabiny kierowcy, w wyniku której ujawniono fakturę nr [...] wraz z listem załadunkowym nr [...] wystawioną na B, ul. [...], [...], [...] [...] oraz atest z 21 września 2018 r., nr [...]. Ustalono również, na podstawie ujawnionych dokumentów, że towar został zakupiony 24 września 2018 r. w [...] w miejscowości [...] i tego samego dnia załadowany na zespół skontrolowanych pojazdów o nr rej. [...] celem jego przewozu, co świadczy o wykonywaniu międzynarodowego transportu drogowego. Kierujący nie przedstawił jednak do kontroli drogowej wypisu z licencji na wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy. Dokonując oceny tak ustalonego stanu faktycznego organ wyjaśnił, że poruszanie się wszystkich pojazdów/zespołów pojazdów o d.m.c. przekraczającej 3,5 tony podporządkowane jest regułom ustanowionym w ustawie oraz przepisach wspólnotowych. Wymóg posiadania licencji na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego został określony w art. 5a ust. 1 ustawy, a jedyne istniejące możliwości zwolnienia przedsiębiorcy z odpowiedzialności za stwierdzone naruszenia wskazane są w art. 92b ustawy, który nie ma w tej sprawie zastosowania oraz w art. 92c ustawy, który jest przepisem szczególnym, odnoszącym się do wyjątkowych sytuacji, których doświadczony i profesjonalny podmiot wykonujący przewóz drogowy, przy zachowaniu najwyższej staranności i przezorności nie był w stanie przewidzieć. Wskazując, że uzyskanie licencji jest obowiązkiem przewoźnika i zależy tylko od jego działania organ dostrzegł, że skarżący posiada "Zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego w zakresie rzeczy", wobec czego jest podmiotem, któremu regulacje w obszarze transportu drogowego nie są obce. Pomimo prawidłowego wezwania nie przedstawił on jednak dowodów mogących wskazywać okoliczności uwalniające go od odpowiedzialności za stwierdzone naruszenie przepisów. Nie można zatem stwierdzić żadnych zdarzeń lub okoliczności, których przedsiębiorca, będący koncesjonowanym przewoźnikiem, nie mógł przewidzieć.