Wyrok WSA w Opolu z dnia 15 października 2019 r., sygn. II SA/Op 289/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski -spr. Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant St. sekretarz sądowy Mariola Krzywda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2019 r. sprawy ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 11 czerwca 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez T. R. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 11 czerwca 2019 r. (nr [...]) utrzymująca w mocy, wydaną z upoważnienia Burmistrza Nysy, decyzję Kierownika Działu Pomocy Środowiskowej i Świadczeń Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie z dnia 9 maja 2019 r. (nr [...]) w sprawie odmowy przyznania pomocy w formie specjalnego zasiłku celowego na pokrycie kosztów wykupu okularów korekcyjnych.

Skarga została wniesiona w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 15 kwietnia 2019 r. T. R. zwrócił się do Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie o przyznanie specjalnego zasiłku celowego na dofinansowanie zakupu okularów korekcyjnych ze względu na dużą wadę wzroku i ich uszkodzenie wskutek pobicia, które miało miejsce w dniu [...] 2018 r. Dodał, że z nieznanej mu przyczyny nie otrzymał za styczeń 2019 r. i marzec 2019 r. świadczenia rentowego, co pogorszyło jego sytuację materialną, bowiem zadłużył się na kwotę 3500 złotych.

Opisaną na wstępie decyzją organ pierwszej instancji odmówił przyznania pomocy w formie specjalnego zasiłku celowego na pokrycie kosztów wykupu okularów korekcyjnych. W uzasadnieniu wskazano, że na podstawie informacji uzyskanych w wywiadzie środowiskowym przeprowadzonym w dniu 24 kwietnia 2019 r. ustalono, że T. R. prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, dochodem wnioskodawcy za miesiąc poprzedzający złożenie wniosku, tj. marzec 2019 r. jest renta wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym w łącznej wysokości 1.226,78 zł (z renty dokonywane są potracenia komornicze w wysokości 155,17 zł - niealimentacyjne) oraz wynagrodzenie za sprawowanie opieki - 100,00 zł, stąd dochód łącznie wynosi 1.326,78 zł i przekracza kryterium dochodowe osoby samotnie gospodarującej określone normatywnie na kwotę 701,00 zł. W związku z powyższym wnioskodawca nie kwalifikuje się do otrzymania pomocy w formie zasiłku celowego. W dalszej kolejności organ pierwszej instancji przeanalizował wysokość i strukturę kosztów utrzymania (w szczególności kosztów eksploatacyjnych). Ustalono, że wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną, po dwóch [...], choruje na [...],[...],[...],[...], po operacji [...], po urazie [...] - złamanie mnogie [...]. Jest zdolny do samoobsługi, funkcjonuje z pomocą żony. Z tytułu całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji na stałe wnioskodawca otrzymuje rentę z ZUS. W trakcie przeprowadzania wywiadu środowiskowego pracownik socjalny ustalił, że potrzeba zgłoszona przez wnioskodawcę nie wskazuje na nadzwyczajny, wyrazisty przypadek i taki stan nie ma charakteru niecodziennego czy okazjonalnego. Ponadto, sytuacja materialna nie wskazuje na ubóstwo i klient ma możliwość zaspokojenia potrzeb w ramach swoich możliwości. Organ zaznaczył przy tym, że po uiszczeniu opłat i potrąceniu przez komornika, do dyspozycji wnioskodawcy pozostaje kwota w wysokości 831,34 zł. Pomoc w formie specjalnego zasiłku celowego nie może być też systematycznym źródłem dochodu klienta