Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 30 października 2019 r., sygn. II SA/Ol 784/19

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 października 2019 r. sprawy ze skargi F. W. na Wojewodę w przedmiocie niedopełnienia obowiązku służbowego i przekroczenia uprawnień postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

18 września 2019 r. F. W. (dalej jako: "skarżący") wniósł do tutejszego Sądu za pośrednictwem Wojewody skargę na ten organ, zarzucając rażące naruszenie prawa, niedopełnienia obowiązku służbowego i przekroczenia uprawnień przez działającego z upoważnienia tego organu Wojewódzkiego Inspektora Wydziału Gospodarki Nieruchomościami w rozpatrzeniu i rozstrzygnięciu wniosku skarżącego z 22 lipca 2019 r., tj.: o postępowanie dyscyplinarne przeciwko Staroście; o postępowanie administracyjne w sprawie "[...]"; o przekazanie sprawy do rozpatrzenia do innego organu; o postępowanie określone dwoma zarządzeniami w postanowieniu z "[...]" r., które nie zostały wdrożone do realizacji i ich zignorowanie przez Starostę; o rozstrzygnięcie sprawy, przekazanej jako skargi do Starosty 5 sierpnia 2019 r., którą utajnił i zlekceważył Starosta nie przekazując jej do Wojewódzkiego Sądu. W związku z powyższym skarżący wniósł o uznanie zasadności skargi i ukaranie organu za niedopełnienie obowiązku służbowego, przekroczenie uprawnień, uznanie rażącego naruszenia prawa oraz nałożenie na organ obowiązku rozpoznania wniosku i rozstrzygnięcia sprawy.

W uzasadnieniu skarżący wskazał, że postanowieniem z "[...]" r. Wojewoda uznał zasadność zażalenia skarżącego i wyznaczył Staroście 60 dni na załatwienie sprawy ustalenia odszkodowania. Mimo tego Starosta nie wykonał zobowiązania. Starosta nie wykazał żadnych przyczyn nieuzasadnionej zwłoki. Dlatego skarżący wystąpił do Wojewody z wnioskiem o postępowanie przeciwko Staroście. Wojewoda jednak nie podjął żadnego postępowania przeciwko Staroście ani żadnych środków, które zapobiegłyby naruszeniu terminów w przyszłości. Nie podjął się wyjaśnienia przyczyn i ustalenia osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, wyznaczając Staroście kolejny termin na załatwienie sprawy do 30 września 2019 r. Skarżący podkreślił, że sprawa toczy się od 2012 r. i już kilkanaście razy przesuwano termin jej załatwienia. Zarzucił, że Wojewoda tolerował bezprawie, gdyż nie podjął żadnego postępowania przeciwko Staroście i nie nałożył na niego kary. Zdaniem skarżącego Wojewoda nie wywiązał się z postanowienia wydanego "[...]" r. Dlatego, w ocenie skarżącego, skargę należy uznać za w pełni uzasadnioną.