Wyrok WSA w Lublinie z dnia 29 października 2019 r., sygn. III SA/Lu 333/19

Ruch drogowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Drwal Sędziowie WSA Anna Strzelec (sprawozdawca) WSA Iwona Tchórzewska Protokolant Referent Jacek Zięba po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 29 października 2019 r. sprawy ze skargi A. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. w przedmiocie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] 2019 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze ( dalej: organ odwoławczy, Kolegium) po rozpatrzeniu odwołania A. T. (dalej: skarżąca) utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta L. (dalej: organ I instancji) z dnia [...] 2019 r. w przedmiocie cofnięcia skarżącej uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi kategorii AM, B1, B oraz nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.

Zaskarżona decyzja wydana została w następującym stanie sprawy:

W dniu 12 grudnia 2018 r. do organu I instancji wpłynął wniosek Komendanta Wojewódzkiego Policji w L. o cofnięcie skarżącej uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi, z uwagi na popełnienie przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji w okresie 2 lat od uzyskania po raz pierwszy uprawnień.

Decyzją z dnia [...] 2019 r. organ I instancji działając na podstawie art. 140 ust. 1 pkt 3a lit. a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2018 r., poz. 1990 ze zm.) dalej: p.r.d. orzekł o cofnięciu skarżącej uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii AM, B1, B i na podstawie art. 108 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.) dalej: k.p.a. nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.

W odwołaniu od przedmiotowej decyzji skarżąca zarzuciła przede wszystkim naruszenie art. 7 w zw. z art. 77 § 1 i w zw. z 80 k.p.a. poprzez niewzięcie pod uwagę wszelkich okoliczności ujawnionych w sprawie karnej prowadzonej w związku z przedmiotowym czynem, faktu iż skarżąca nie miała nigdy problemów z prawem oraz była posiadaczką uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi za granicą (Stany Zjednoczone) przez około 18 lat. Skarżąca zarzuciła również, że art. 140 ust. 1 pkt 3a lit. a p.r.d. nie może mieć zastosowania w niniejszej sprawie, z uwagi na zapadły w sprawie prawomocny wyrok karny, a ponadto z uwagi na fakt, że przepis ten został uchylony i nie obowiązuje.