Wyrok WSA w Krakowie z dnia 29 października 2019 r., sygn. III SA/Kr 301/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Pasternak Sędziowie WSA Hanna Knysiak-Sudyka ( spr.) WSA Maria Zawadzka Protokolant sekretarz sądowy Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2019 r. sprawy ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 17 stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji w sprawie usług opiekuńczych I. skargę oddala, II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz adwokata B. C. - K. tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych podwyższoną o podatek od towarów i usług przewidziany dla tego rodzaju czynności.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 17 stycznia 2019 r. znak [...], wydaną po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez skarżącą E. S. od decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] 2018 r., Nr [...] (znak sprawy: [...]) orzekającej o odmowie zmiany decyzji w sprawie usług opiekuńczych przyznanych E. S., w części dotyczącej wymiaru i zakresu (zwiększenie) na podstawie art. 2, art. 3, art. 50 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 1508), uchwały Rady Miasta K z dnia 26 września 2007 r., nr XXI/272/07 w sprawie określenia szczegółowych zasad przyznawania przez Gminę Miejską K pomocy w formie usług opiekuńczych, zakresu czynności wchodzących w skład usług opiekuńczych oraz szczegółowych zasad ustalania wysokości odpłatności za usługi opiekuńcze ze zm. (Dz. Urz. Woj. Małop. z 2018 r., nr 714, poz. 5923) oraz art. 138 § 1 pkt. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 2096) utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Powyższa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Zaskarżoną decyzją organ I instancji orzekł jak opisano na wstępie. W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, iż w dniu 26 września 2018 r. skarżąca zwróciła się do MOPS o zwiększenie wymiaru i zakresu usług opiekuńczych. Z uwagi na powyższe w dniu 26 września 2018 r. przeprowadzono ze skarżącą wywiad środowiskowy oraz wypełniono ankietę potrzeb w zakresie usług opiekuńczych. Organ opisał sytuację osobistą i dochodową skarżącej. Zwrócono uwagę na treść art. 50 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej, zgodnie z którym ośrodek pomocy społecznej, przyznając usługi opiekuńcze, ustala ich zakres, okres i miejsce świadczenia. Wyjaśniono, że wymiar usług opiekuńczych jest przyznawany na podstawie ankiety potrzeb w zakresie usług opiekuńczych. Dalej wskazano, że ze względu na stan zdrowia do prawidłowego funkcjonowania w życiu codziennym skarżąca wymaga pomocy osób drugich. Dlatego organ I instancji na podstawie decyzji z dnia [...] 2017 r. Nr [...] zmienionej kolejnymi decyzjami, w tym decyzją z dnia [...] 2018 r. Nr [...] i z dnia [...] 2018 r. Nr [...], przyznał skarżącej pomoc w formie usług opiekuńczych gospodarczych i pielęgnacyjnych w wymiarze 3 razy w tygodniu po 3 godziny dziennie na stałe. Organ podniósł, iż obowiązujący wymiar i zakres usług został ustalony wspólnie ze skarżącą, w obecności pracownika socjalnego i przedstawiciela fundacji - realizatora usług opiekuńczych, na spotkaniu diagnostycznym w dniu 20.10.2017 r. Jak wynika z ustaleń podjętych podczas spotkania diagnostycznego w dniu 26.09.2018 r. w sprawie zwiększenia wymiaru i zakresu usług, dotychczasowy zakres czynności opiekunki nie uległ zmianie - nie zostały ustalone nowe czynności, które wymagałyby zwiększenia wymiaru godzinowego. Zaznaczono, że skarżąca jest objęta pomocą w formie usług opiekuńczych od 1998 r. w wymiarze i zakresie odpowiadającym jej potrzebom oraz możliwościom organu.