Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 8 października 2019 r., sygn. III SA/Kr 993/19

Umorzenie postępowania

UZASADNIENIE Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynęła skarga A. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 5 lipca 2019 r. sygn. [...] w przedmiocie przyznania zasiłku celowego. Jak wynika z akt przekazanych przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze organ ten decyzją z dnia 23 września 2019 r. sygn. akt [...] uchylił własną decyzję z dnia 5 lipca 2019 r. wraz z decyzją organu I instancji i przekazał sprawę do rozpoznania organowi I instancji. Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje: Zgodnie z art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm. - oznaczana dalej jako p.p.s.a.), organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. W przypadku skargi na decyzję, uwzględniając skargę w całości, organ uchyla zaskarżoną decyzję i wydaje nową decyzję. Uwzględniając skargę, organ stwierdza jednocześnie, czy działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio. W takim wypadku postępowanie sądowoadministracyjne staje się bezprzedmiotowe (por. "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Tadeusz Woś i inni, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2008 r. str. 581), co w myśl art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. obliguje sąd do jego umorzenia. W niniejszej sprawie organ uwzględnił skargę w całości, uchylając zaskarżoną decyzję własną. Zaistniały zatem przesłanki do umorzenia postępowania sądowego, a mianowicie akt administracyjny będący przedmiotem kontroli został wyeliminowany z obrotu prawnego. W konsekwencji zbędne jest rozpoznawanie skargi na wyeliminowaną z obrotu prawnego decyzję. Reasumując stwierdzić należy, że w sprawie zostały spełnione przesłanki określone w art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. i dlatego należało orzec jak w sentencji postanowienia.