Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 24 września 2019 r., sygn. II SA/Rz 833/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Paweł Zaborniak /spr./ Sędziowie NSA Małgorzata Wolska NSA Stanisław Śliwa Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2019 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2019 r.nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania usług opiekuńczych uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi M.G. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] (dalej zwane SKO) z dnia [...] czerwca 2019 r., o nr [...], wydana w sprawie odmowy ustalenia na rzecz w/w prawa do usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania.

W zaskarżonej do Sądu decyzji przyjęto za wyjaśnione, że decyzją z dnia [...] kwietnia 2019 r., znak: [...], Wójt Gminy [...] odmówił przyznania skarżącemu usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia wyjaśniono, iż wnioskodawca jest osobą samotną i utrzymuje się zasiłku stałego z opieki społecznej w wysokości 645 zł miesięcznie oraz z innych świadczeń z pomocy społecznej. Wnioskodawca legitymuje się umiarkowanym stopniem niepełnosprawności ze wskazaniami odpowiedniego zatrudnienia oraz korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, tj. korzystania z usług socjalnych, opiekuńczych terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki. W oparciu o orzeczenie o stopniu niepełnosprawności Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w [...], nr [...], Organ I instancji stwierdził, iż nie wynika z niego, aby wnioskodawca wymagał stałej pomocy w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych i opieki higienicznej. W trakcie wywiadu środowiskowego ustalono bowiem, że wnioskodawca porusza się samodzielnie po mieszkaniu jak i na zewnątrz, bez niczyjej pomocy, samodzielnie także jeździ samochodem, wykonuje wszystkie czynności związane z prowadzeniem gospodarstwa domowego, przygotowuje gorące posiłki, robi zakupy oraz korzysta z pomocy medycznej. Po stronie wnioskodawcy nie istnieje wola współpracy z pracownikiem socjalnym w celu przezwyciężenia trudności życiowych jak również brak wyrażenia zgody na inne propozycje wsparcia środowiskowego, np. w postaci pobytu w dziennym domu pomocy społecznej. Treść zaświadczenia lekarza rodzinnego nie wskazuje potrzeby przyznania usług opiekuńczych oraz ich zakresu, a jedynie wymienia schorzenia, na które cierpi wnioskodawca. W pkt 6 orzeczenia o stopniu niepełnosprawności w zakresie wskazania konieczności przyznania usług opiekuńczych stwierdzono, że obecne schorzenia powodują konieczność częściowej pomocy osób drugich, ale w pełnieniu ról społecznych, a nie zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych. W pkt 7 orzeczenia o niepełnosprawności, w którym mowa jest o konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znaczną ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji wskazano, że wnioskodawca ich nie wymaga. Mając na uwadze, że stan zdrowia wnioskodawcy nie wymaga pomocy innych osób w codziennym życiu, Organ I instancji odmówił przyznania mu usług opiekuńczych.