Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 5 września 2019 r., sygn. IV SA/Po 224/19

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Józef Maleszewski ( spr.) Sędzia WSA Tomasz Grossmann Asesor sądowy WSA Maria Grzymisławska-Cybulska Protokolant st. sekr. sąd. Barbara Szymkowiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 05 września 2019 r. sprawy ze skargi R. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej w formie zasiłku celowego oddala skargę w całości

Uzasadnienie

Burmistrz Miasta i Gminy [...] decyzją z [...].05.2018r. nr [...], działając na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz.U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm. - dalej k.p.a.), art. 2 ust.1, art. 3, art. 18 ust. 1 pkt 4, art. 39 ust. 1 i 2, art. 40 ust. 2 - 3, art. 106 ust.1 i 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (j.t. Dz.U. z 2017 r. poz. 1769 - dalej u.p.s.), odmówił R. P. przyznania pomocy finansowej w formie zasiłku celowego na pokrycie strat powstałych w wyniku zdarzeń noszących znamiona klęsk żywiołowych - remont budynku mieszkalnego.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że wnioskodawca nie jest właścicielem lokalu znajdującego się w [...] a jego właścicielem jest M. P. (brat wnioskodawcy). Dalej wskazano, że pracownik socjalny nie mógł przeprowadzić wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania, gdyż lokal jest całkowicie zdewastowany i nie ma w nim śladów świadczących aby wnioskodawca tam zamieszkiwał. Jak wskazał organ oświadczenie o braku możliwości sporządzenia wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania złożył również wnioskodawca. W decyzji wskazano również, że wnioskodawca potwierdził także fakt, że tam nie mieszka i nie mieszkał w chwili wystąpienia zdarzenia losowego.

R. P. kwestionując powyższą decyzję wniósł odwołanie. Odwołujący wniósł ponadto o wyłączenie ze sprawy urzędników w tym Burmistrza [...] i przekazanie sprawy do rozpoznania poza [...]. Uzasadniając powyższe odwołujący stwierdził, że organ, który okradł już wnioskodawcę w innej sprawie nie jest zdolny do przyznania zasiłku celowego.