Wyrok WSA w Kielcach z dnia 5 września 2019 r., sygn. II SA/Ke 107/19
Ochrona środowiska
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędzia WSA Jacek Kuza, Protokolant Starszy inspektor sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2019 r. sprawy ze skargi M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 grudnia 2018 r., znak: [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz M. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
II SA/Ke 107/19
Uzasadnienie
Decyzją z 14 grudnia 2018 r. znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania Towarzystwa M. od decyzji Burmistrza Miasta i Gminy z dnia 16 sierpnia 2018 r., którą ustalono środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia polegającego na "Odbudowie zbiornika wodnego istniejącego na rzece [...] wraz z turystyczno-rekreacyjnym zagospodarowaniem terenu i obszaru funkcjonalnie z nim związanego", na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.
W uzasadnieniu Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej Kolegium) podniosło, że organ I instancji wydał decyzję po ponownym rozpoznaniu wniosku Gminy i przeprowadzeniu oceny oddziaływania wnioskowanej inwestycji na środowisko, zgodnie z wytycznymi Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach. Poprzednia decyzja Kolegium z 28 lipca 2017 r. znak: [...] oraz poprzedzająca ją decyzja organu I instancji ustalające środowiskowe uwarunkowania realizacji opisanej inwestycji, zostały przez ten Sąd uchylone w całości wyrokiem z 16.02.2018r. sygn. akt II SA/Ke 698/17 z powodu braku szczegółowej analizy raportu oddziaływania na środowisko.
W odwołaniu od decyzji Burmistrza Miasta i Gminy z dnia 16 sierpnia 2018 r. Towarzystwo podniosło następujące zarzuty:
1. Planowana budowa jazu piętrzącego wraz z Małą Elektrownią Wodną MEW III w km 55+800 rzeki stanowi największe zagrożenie dla gatunków zwierząt będących pod ochroną. W kwestionowanej decyzji organ nie uwzględnił przedstawionej przez Towarzystwo , ekspertyzy hydrologicznej dr M. G. stwierdzającej dużą szkodliwość tego przedsięwzięcia oraz nie wzięto pod uwagę zapisów w aktualizacji Planów gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły;