Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 25 września 2019 r., sygn. I SA/Bd 403/19

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Sędziowie Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz (spr.) Sędzia WSA Tomasz Wójcik Protokolant Starszy asystent sędziego Agnieszka Kujawa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2019r. sprawy ze skarg E. B.i S.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2016r. oddala skargi

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] listopada 2018r. Prezydent G. ustalił E. B. i S. B. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na 2016r. w wysokości [...] zł od budynku położonego w G. przy ul. [...].

W złożonych odwołaniach Podatnicy wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji zarzucając naruszenie:

1) prawa procesowego poprzez błędne zastosowanie przepisów art. 122 i art. 187 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018r. poz. 800) - dalej jako: "O.p.", w związku z art. 210 § 1 pkt 6, co skutkowało brakiem należytego ustalenia stanu faktycznego oraz art. 121 O.p. poprzez prowadzenie czynności, które wprowadziły w błąd podatnika;

2) prawa materialnego poprzez uznanie, że podatnik nie mógł korzystać z pomocy de

minimis w zaistniałym stanie faktycznym.

W uzasadnieniu odwołań podniesiono, że w okresie od dnia [...] sierpnia 2015r. do [...] listopada 2017r. w budynku były prowadzone prace renowacyjne, które uniemożliwiały jakiekolwiek wykorzystanie nieruchomości na prowadzenie działalności gospodarczej. Dodatkowo E. B. w swoim odwołaniu podała, że w latach 2014-2017 Referat Wymiaru Podatków i Kontroli Podatkowej Urzędu M. G. wydawał systematycznie wielokrotne zaświadczenia o pomocy de minimis na podstawie uchwały Rady Miejskiej G. w sprawie zwolnień od podatku od nieruchomości na obszarze dzielnicy Starego M. G.. Tym samym, w jej ocenie, miał pełną wiedzę, że w przedmiotowym budynku odbywa się wieloletni kapitalny remont. Podniosła również, iż w okresie od [...] sierpnia 2015r. do [...] listopada 2017r. w spornym obiekcie prowadzone były prace renowacyjne, które nie tylko uniemożliwiały jakiekolwiek wykorzystanie nieruchomości na prowadzenie działalności gospodarczej, ale także spowodowały, że przedmiotowy obiekt nie był w tym czasie budynkiem w rozumieniu przepisów prawa budowlanego oraz ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.