Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 25 września 2019 r., sygn. I SA/Bd 422/19

Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Urszula Wiśniewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz Sędzia WSA Tomasz Wójcik Protokolant Starszy asystent sędziego Agnieszka Kujawa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2019r. sprawy ze skarg E. B.i S. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za rok 2014 oddala skargi

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2019r. Prezydent G. ustalił E. B. i S. B. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na 2014 rok w wysokości [...] zł za budynek położony w G. przy ul. [...].

W złożonych odwołaniach Podatnicy wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji zarzucając naruszenie:

1) prawa procesowego poprzez błędne zastosowanie przepisów art. 122 i 187 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018r. poz. 800) - dalej jako: "O.p." w związku z art. 210 § 1 pkt 6, co skutkowało brakiem należytego ustalenia stanu faktycznego oraz art. 121 O.p. poprzez prowadzenie czynności, które wprowadziły w błąd podatnika;

2) prawa materialnego poprzez uznanie, że podatnik nie mógł korzystać z pomocy de

minimis w zaistniałym stanie faktycznym.

W odwołaniu wskazano, że w latach 2014-2017 Referat Wymiaru Podatków i Kontroli Podatkowej Urzędu M. G. wydawał systematycznie wielokrotne zaświadczenia o pomocy de minimis na podstawie uchwały Rady Miejskiej G. w sprawie zwolnień od podatku od nieruchomości na obszarze dzielnicy Starego M. G.. Oznacza to, że decyzje w sprawie przyznania pomocy de minimis należałoby uznać za nieważne. Ponadto Strony podniosły, że organ pierwszej instancji nie wyjaśnił w zaskarżonej decyzji co rozumie przez faktycznie wykorzystanie nieruchomości na działalność gospodarczą. W odwołaniu zarzucono, że organ miał pełną wiedzę, że w przedmiotowym budynku odbywa się wieloletni kapitalny remont. W okresie od dnia [...] sierpnia 2015r. do dnia [...] listopada 2017r. w spornym obiekcie prowadzone były prace renowacyjne, które nie tylko uniemożliwiały jakiekolwiek wykorzystanie nieruchomości na prowadzenie działalności gospodarczej, ale także spowodowały, że przedmiotowy obiekt stracił charakter budynku albowiem pozbawiony był części ścian zewnętrznych, dachu, stropów na poszczególnych kondygnacjach a także schodów. Prace budowlane dotyczył również ścian bocznych - uzupełnienia muru. Przez pewien okres budynek nie posiadał dachu.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00