Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 18 września 2019 r., sygn. II SAB/Bd 26/19

Przewlekłość postępowania

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Sędziowie sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) sędzia WSA Renata Owczarzak Protokolant sekretarz sądowy Kamila Wesołowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2019 r. sprawy ze skargi [...] na bezczynność i przewlekłość postępowania Wojewody w przedmiocie ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego 1. stwierdza, że Wojewoda dopuścił się przewlekłości postępowania w rozpoznaniu wniosku [...] z dnia [...] kwietnia 2017 roku w przedmiocie ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego, 2. stwierdza, że przewlekłość postępowania Wojewody miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 3. przyznaje [...] od Wojewody sumę pieniężną w wysokości 1000 ( tysiąca ) złotych, 4. oddala skargę w pozostałej części.

Uzasadnienie

Uzasadnienie:

Skarżąca, M. M., pismem z [...] kwietnia 2019 r. wniosła skargę na bezczynność i przewlekłość postępowania Wojewody [...] polegającą na braku rozpatrzenia jej wniosku z [...].04.2017 r., o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego.

Domagała się:

1/ zobowiązania Wojewody [...] do wydania decyzji stosownie do art.129 Kodeksu postępowania administracyjnego - jako organu II instancji,

2/ stwierdzenia, że organ dopuścił się przewlekłości i bezczynności

3/ stwierdzenia, że przewlekłe prowadzenie postępowania nastąpiło z rażącym naruszeniem prawa oraz przyznanie od organu na rzecz skarżącej kwoty [...]zł na podstawie art. 149 § 2 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi;

4/ orzeczenie o zwrocie od strony przeciwnej na rzecz skarżącego kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi podniosła, co następuje:

W dniu [...].09.2017 r. skarżąca za pośrednictwem MGOPS w M. złożyła w Regionalnym Ośrodku Polityki Społecznej w T. m.in. wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego z dnia [...].04.2017 r.

Powyższy wniosek został złożony wraz z wszystkimi wymaganymi przez przepisy ustawy z dnia 28.11.2003 r. o świadczeniach rodzinnych, dokumentami. Po tym czasie, skarżąca wielokrotnie telefonicznie oraz osobiście w biurze delegatury w T. dowiadywała się o sposobie załatwienia jej sprawy, każdorazowo otrzymując lakoniczną odpowiedź iż trzeba czekać. Sam organ nigdy nie wystosował do niej żadnego pisma, nie wskazał terminu załatwienia jej sprawy, nie wzywał do ewentualnego uzupełnienia złożonych wniosków, jak również nie wskazywał na jakiekolwiek braki. Przez okres ponad 2 lat, skarżąca pozbawiona była jakichkolwiek środków finansowych, które w świetle obowiązujących przepisów są jej należne. W zakresie załatwiania sprawy organ wykazał się wyjątkową niekompetencją, opieszałością oraz bezczynnością.