Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 26 września 2019 r., sygn. II SA/Bk 421/19

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Sędziowie asesor sądowy WSA Elżbieta Lemańska, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 września 2019 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego w sprawie przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego oddala skargę

Uzasadnienie

Ostateczną decyzją z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] Burmistrz Miasta S. przyznał A. K. na okres od [...] listopada 2016 r. do [...] października 2017 r. specjalny zasiłek opiekuńczy w kwocie 520 zł miesięcznie, z tytułu niepodejmowania zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad matką - I. W., która legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Decyzja została doręczona A. K. dnia [...] listopada 2016 r.

Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2018 r., doprecyzowanym pismem z [...] stycznia 2019 r. A. K. zwróciła się o wznowienie postępowania zakończonego ww. decyzją, wskazując, że została wprowadzona w błąd przez pracownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. (dalej: "MOPS"), który nie poinformował jej o możliwości ubiegania się o świadczenie pielęgnacyjne oraz przekazał wnioskodawczyni niewłaściwy formularz do wypełnienia. Wskazała również, że o okoliczności tej dowiedziała się od innego pracownika MOPS w 2018 r. W odpowiedzi na wezwanie Burmistrza Miasta S. z dnia [...] stycznia 2019 r. podała datę [...] stycznia 2015 r. jako termin okoliczności stanowiącej podstawę do wznowienia postępowania (vide: pismo z [...] stycznia 2019 r.).

Postanowieniem z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] Burmistrz Miasta S. odmówił wznowienia postępowania z wniosku A. K. w sprawie zakończonej decyzją Burmistrza Miasta S. z [...] listopada 2016 r. nr [...], z uwagi na brak wskazania przez wnioskodawczynię istnienia jakiejkolwiek przesłanki wymienionej w art. 145 k.p.a. oraz niedochowanie terminu z art. 148 § 1 k.p.a.