Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 sierpnia 2019 r., sygn. VII SA/Wa 339/19

Zabytki

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Gierak - Podsiadły, , Sędzia WSA Marta Kołtun - Kulik (spr.), Sędzia WSA Jadwiga Smołucha, Protokolant st. sekr. sąd. Katarzyna Zychora, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2019 r. sprawy ze skargi A W na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] listopada 2018 r. znak [...] w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] listopada 2018 r., nr [...], Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego (dalej: "Minister", "organ odwoławczy"), na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2017, poz. 1257, dalej: "k.p.a.") oraz art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c, art. 7 pkt 1, art. 9 ust. 1, art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (tj. Dz. U. z 2017, poz. 2187, dalej: "ustawa o ochronie zabytków"), po rozpatrzeniu odwołania A W (dalej: "skarżący") od decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (dalej: "[...]WKZ", "organ I instancji") z [...] grudnia 2017 r., nr [...], w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków - utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Decyzja organu odwoławczego zapadła w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

[...]WKZ - pismem z 14 kwietnia 2017 r. - wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie wpisania do rejestru zabytków kamienicy S, wzniesionej około 1902 r., położonej przy ul. [...] , wraz z terenem posesji (teren działek ewid. nr [...],[...]z obrębu [...]).

Organ I instancji po przeprowadzeniu postępowania dowodowego ww. decyzją z [...] grudnia 2017 r. wpisał do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego przedmiotową kamienicę wraz z terenem posesji, w granicach oznaczonych na załączniku graficznym (działki ewid. nr [...] i [...]z obrębu [...]).[...]WKZ w uzasadnieniu decyzji przywołał pismo [...]Konserwatora Zabytków z [...] grudnia 2016 r. wskazujące na zachowany secesyjny wystrój obiektu, należący do jednych z najciekawszych oryginalnych przykładów tego stylu w [...]. Organ I instancji przywołał historię budynku wzniesionego w około 1902 r., prawdopodobnie według projektu architekta J D, a następnie szczegółowo opisał omawiany obiekt. Wskazano przy tym, że "budynek uległ jedynie niewielkim uszkodzeniom podczas działań wojennych" i dopiero późniejsze remonty "doprowadziły do pozbawienia kamienicy znacznej części detalu". Odnośnie do sposobu zabudowy parceli stwierdzono natomiast, że "przetrwała w niezakłóconym późniejszymi modyfikacjami kształcie do czasów współczesnych". Organ I instancji podkreślił, że zachowane, betonowe balustrady balkonów elewacji frontowej są cennym elementem definiującym styl obiektu (secesja), a "przestrzeniami najbardziej wartościowymi pod względem artystycznym są przejazd bramny oraz reprezentacyjna klatka schodowa zlokalizowana w budynku frontowym" (z wysokiej klasy dekoracjami sztukatorskimi).