Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 27 sierpnia 2019 r., sygn. II SA/Rz 479/19

Gry losowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Joanna Zdrzałka /spr./ Sędziowie WSA Paweł Zaborniak WSA Marcin Kamiński Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2019 r. sprawy ze skarg P. P. i M. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem gry -skargi oddala-

Uzasadnienie

II SA/Rz 479/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego w [...] wymierzył solidarnie MW i PP jako wspólnikom spółki cywilnej [...], karę pieniężną w wysokości 12 000 zł za urządzanie gier na automacie [...].

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podał, że w dniu 1 kwietnia 2016 r. funkcjonariusze celni przeprowadzili kontrolę w lokalu Pub "[...]" i w ramach czynności kontrolnych zatrzymali dwa automaty do gier, w tym automat [...]. Na podstawie przeprowadzonego eksperymentu polegającego na odtworzeniu możliwości prowadzenia gier oraz na podstawie opinii Wydziału Laboratorium Celnego Izby Celnej w [...] z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] ustalono, że sporne urządzenie umożliwiało odpłatne rozgrywanie gier, których wynik miał charakter losowy - gracz nie miał żadnego wpływu na końcowy układ symboli. Jednocześnie ustalono, że automaty umożliwiają uzyskiwanie wygranych rzeczowych, gdyż za punkty uzyskane przez gracza we wcześniejszych etapach gry możliwa była kontynuacja gry bez konieczności uiszczania dodatkowej opłaty, co zawiera się w definicji wygranej rzeczowej.

Zdaniem organu zgromadzony materiał dowodowy pozwolił ustalić, że gry rozgrywane na kwestionowanym urządzeniu odpowiadały definicji art. 2 ust. 3, 4 i 5 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r. poz. 847 z późn. zm.) - dalej: "u.g.h.". Sporne urządzenie jest urządzeniem elektronicznym, a urządzane na nich gry miały charakter komercyjny. Z danych zawartych w rejestrach organu celnego nie wynikało, aby jakikolwiek podmiot mógł legalnie prowadzić taką działalność w ww. lokalu. Zdaniem organu, w realiach opisywanej sprawy za urządzającego gry w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. należało uznać MW i PP - wspólników spółki cywilnej. Na podstawie zeznań świadków oraz umowy w zakresie obsługi urządzeń zawartej w dniu 2 stycznia 2015 r. pomiędzy J sp. z o.o. z/s w [...] a [...] ustalono bowiem, że MW i PP zobowiązali się do świadczenia na rzecz J sp. z o.o. odpłatne (200 zł brutto miesięcznie od każdego aktywnego w danym miesiącu urządzenia):