Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 1 sierpnia 2019 r., sygn. II SA/Bk 323/19

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, asesor sądowy WSA Elżbieta Lemańska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 1 sierpnia 2019 r. sprawy ze skargi W. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] kwietnia 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności dłużnika alimentacyjnego oddala skargę

Uzasadnienie

Podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne i prawne.

Pismem z dnia [...] marca 2019r. W. O. (powoływany dalej jako "Skarżący") zwrócił się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B. o umorzenie należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz jego córki N. O., z uwagi na trudną sytuację osobistą i zdrowotną: brak pracy, brak dochodu, orzeczenie o niepełnosprawności.

Decyzją z dnia [...] marca 2019r. (nr [...]) Prezydent Miasta B. odmówił skarżącemu umorzenia należności dłużnika alimentacyjnego w łącznej wysokości 12.190,90 zł z tytułu wypłaconych N. O. świadczeń z funduszu alimentacyjnego (pkt 1) oraz odmówił umorzenia w całości kwoty odsetek ustawowych za opóźnienie, które na dzień wydania decyzji wynosiły 2.966,65 zł (pkt 2). Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie organ ustalił, że co prawda skarżący prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, jest osobą niepełnosprawną o stopniu umiarkowanym, korzystającą stale ze świadczeń pomocy społecznej, długotrwale bezrobotną, jednakże w jego trudnej sytuacji życiowej trudno dopatrzyć się szczególnie uzasadnionej (nadzwyczajnej) okoliczności. Zdaniem organu I instancji w obecnej sytuacji majątkowej skarżącego, umorzenie przedmiotowych należności nie wpłynęłoby (poza tym, że nie byłby zobowiązany do zwrotu długu) na jego sytuację finansową (środki z pomocy społecznej nie podlegają bowiem egzekucji). Organ uznał, że zarówno sytuacja zdrowotna, rodzinna jak i życiowa skarżącego nie pozwala na uznanie, iż nie dojdzie do jej poprawy. Możliwe jest bowiem zarówno zatrudnienie skarżącego przy pracach w warunkach chronionych, jak i niewykluczona jest poprawa stanu zdrowia w przyszłości.