Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 lipca 2019 r., sygn. I SA/Wr 354/19

Podatek akcyzowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Katarzyna Radom (sprawozdawca), Sędziowie: sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, sędzia WSA Marta Semiczek, Protokolant: starszy specjalista Małgorzata Jakubiak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 lipca 2019 r. sprawy ze skargi P. R. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] 2019 r. Nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia olejów smarowych I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 100 zł (słownie: 100 złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi P. R. jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z [...] 2018 r. utrzymująca w mocy orzeczenie Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z [...] 2018 r. określające wysokość zobowiązania w podatku akcyzowym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia olejów smarowych o nazwie: [...] na podstawie faktury nr [...] z 10 czerwca 2015 r. wystawioną przez "A" w kwocie 149 zł.

Jak wynikało z treści powołanej na wstępie decyzji organ podatkowy pierwszej instancji wskazał, że skarżący prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą "B" P. R. z siedzibą w M., dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia olejów smarowych (wyrobów akcyzowych), bez zapłaty należnego podatku akcyzowego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej skarżący nie był zarejestrowany jako podatnik podatku akcyzowego, nie posiadał także statusu składu podatkowego, zarejestrowanego odbiorcy ani podmiotu pośredniczącego. Organ podatkowy pierwszej instancji, powołując się na art. 6, art. 8 ust. 1 pkt 4, art. 10 ust. 1 i ust. 4, art. 13 ust. 1 pkt 1, art. 78 ust. 1 pkt 1, 3, 4 i ust. 3, art. 86 ust. 1 pkt 2, art. 88 ust. 1, art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.; dalej: u.p.a.) określił ww. zobowiązanie w podatku akcyzowym w wysokości 149 zł. Odwołał się do pisma z 29 maja 2014 r. firmy "C" Sp. z o.o., z którego wynikało, że oleje smarowe [...] są klasyfikowany do kodu CN 2710 19 81. Następnie dokonano wyliczenia ilości wyrobów akcyzowych (126 litrów) nabytych wewnątrzwspólnotowo przez skarżącego na podstawie faktury z 10 czerwca 2015 r. wystawionej przez "A" , które zostały wprowadzone na terytorium naszego kraju tego samego dnia, a następnie sprzedane nabywcom w Polsce. Wyliczając ilość nabywanych wewnątrzwspólnotowo towarów podlegających opodatkowaniu organ podatkowy uwzględnił wykazane na fakturze zakupu produkty kwalifikowane do innego kodu CN, wg ww. informacji oraz te towary, które zostały przed ich wewnątrzwspólnotowym nabyciem sprzedane na rzecz kontrahentów czeskich, co dokumentują przedłożone przez stronę w toku postepowania faktury. W tym zakresie organ podatkowy wskazał na dokumenty: fakturę nr [...] z 10 czerwca 2015 r. wystawioną na rzecz J. S. oraz nr [...] z 11 czerwca 2015 r. wystawioną na rzecz Z. M.. Wykazane w tych dokumentach ilości towarów podlegających opodatkowaniu, a nabytych przez stronę na podstawie faktury z 10 czerwca 2015 r., pomniejszyły ilość towarów przyjętych do opodatkowania. Jednocześnie organ podatkowy nie uznał jako przesądzających o kodzie CN przedstawionych przez skarżącego kart charakterystyki bezpieczeństwa odnoszących się nabywanych przez stronę wyrobów energetycznych. Zdaniem organu podatkowego pierwszej instancji dokumenty te nie dają podstaw do takiej kwalifikacji, zawierają one przede wszystkim opis potencjalnych zagrożeń związanych z opisywaną w nich substancją, metodach zapobiegania zagrożeniom i procedurach, jakie należy wykonać w razie wystąpienia skażenia wyrobem. Tak więc karty te nie oddają całościowego składu danego oleju smarowego, a jedynie wskazują na zawartość w nim niektórych substratów, będących substancjami niebezpiecznymi.