Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 24 lipca 2019 r., sygn. II SA/Rz 571/19

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Joanna Zdrzałka Sędziowie WSA Piotr Godlewski WSA Paweł Zaborniak /spr./ Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Opioła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lipca 2019 r. sprawy ze skargi R. Z. na decyzję Szefa Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych -skargę oddala-

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi R.Z. jest decyzja Szefa Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych w [...] (dalej zwany SUKOR) z dnia [...] kwietnia 2019 r., o nr [...], o odmowie potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej oraz osoby represjonowanej z powodów politycznych.

R.Z. podaniem z dnia 4 czerwca 2018 r., zwrócił się do SUKOR o potwierdzenie statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych. Do swego wniosku Strona załączyła decyzję Prezesa IPN stwierdzającą, iż w/w nie był pracownikiem, funkcjonariuszem lub żołnierzem organów bezpieczeństwa państwa, jak również że nie był tajnym informatorem lub pomocnikiem operacyjnym przy zdobywaniu informacji przez organy bezpieczeństwa państwa.

Decyzją z dnia [...] listopada 2018 r., SUKOR odmówił skarżącemu potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej oraz osoby represjonowanej z powodów politycznych. Organ ustalił, że skarżący w latach 1980 - 81 był zaangażowany w działalność legalnego wówczas NSZZ Solidarność, co w świetle ustawy z dnia 20 marca 2015 r., o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (Dz.U. z 2018 r., poz. 690; zwana dalej ustawą o działaczach) nie może stanowić podstawy potwierdzenia wnioskowanego statusu. R.Z. w czasie przeprowadzonego przez pracownika urzędu przesłuchania nie potrafił wskazać szczegółów działalności opozycyjnej prowadzonej przez niego w okresie stanu wojennego. Podkreślono w uzasadnieniu, iż strona wnioskująca nie podlegała także ustawowym represjom.