Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 2 lipca 2019 r., sygn. III SA/Po 278/19

Podatek akcyzowy

Dnia 02 lipca 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Górecka Sędziowie WSA Mirella Ławniczak (spr.) WSA Marek Sachajko Protokolant: st. sekr. sąd. Agata Tyll-Szeligowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 02 lipca 2019 roku przy udziale sprawy ze skargi Z. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu podatku akcyzowego oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w [...], decyzją z dnia [...] stycznia 2019 roku, nr [...], na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa oraz art. 107 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, po rozpatrzeniu odwołania Z.J., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] z dnia [...] października 2018 roku, nr [...] o odmowie zwrotu podatku akcyzowego zapłaconego na terytorium kraju od samochodów osobowych w łącznej kwocie [...] zł w związku z ich wewnątrzwspólnotowym nabyciem oraz o odmowie wypłaty odsetek z tytułu nieterminowego zwrotu podatku akcyzowego.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następujących okolicznościach faktycznych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego, po rozpatrzeniu wniosku strony, odmówił zwrotu podatku akcyzowego zapłaconego na terytorium kraju od [...] samochodów osobowych w związku z ich wewnątrzwspólnotowym nabyciem.

W ocenie organu dokumenty przedłożone przez wnioskodawcę nie dowodzą, że wewnątrzwspólnotowa dostawa samochodów osobowych objętych wnioskiem została zrealizowana w jego imieniu. Według ustaleń przyjętych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, wewnątrzwspólnotowa dostawa pojazdów została zrealizowana przez spedytora ([...]), który otrzymał zlecenie oraz został opłacony przez kupującego [...] z siedzibą w Niemczech.

Organ wyjaśnił, że żądanie wypłaty odsetek nie ma podstaw prawnych. Przepis art. 82 ust. 6a ustawy o podatku akcyzowym dotyczy jedynie wyrobów akcyzowych, a nie samochodów osobowych. W okolicznościach sprawy nie może znaleźć zastosowania regulacja ustawy - Ordynacja podatkowa odnosząca się do nadpłaty. Regulacja dotycząca nadpłaty odnosi się bowiem do sytuacji, gdy kwota uiszczona tytułem podatku była daniną nienależną lub została nadpłacona.