Wyrok WSA w Kielcach z dnia 18 lipca 2019 r., sygn. II SA/Ke 347/19
Kombatanci
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka, Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Protokolant Starszy inspektor sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lipca 2019 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy pieniężnej I. oddala skargę; II. przyznaje od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach) na rzecz radcy prawnego T. P. kwotę 387,42 (trzysta osiemdziesiąt siedem i 42/100) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, obejmujących: 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć i 20/100) złotych, w tym VAT w kwocie 55,20 (pięćdziesiąt pięć i 20/100) złotych tytułem wynagrodzenia oraz 92,22 (dziewięćdziesiąt dwa i 22/100) złotych tytułem zwrotu wydatków.
Uzasadnienie
Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie (dalej określany również jako Szef Urzędu lub organ), decyzją z [...] r., na podstawie art. 104 § 1 kpa w związku z art. 8 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (tekst jednolity Dz.U. Nr 2018.690), dalej zwanej "ustawą", po rozpatrzeniu sprawy, w której stroną jest A. M., odmówił przyznania stronie pomocy pieniężnej.
W uzasadnieniu organ podał, że jego decyzją z 23 marca 2016 r. potwierdzony został status A. M. jako osoby represjonowanej z powodów politycznych. Uzyskanie takiego statusu powoduje, że zgodnie z art. 10 ust. 5 pkt 2 oraz art. 10 ust. 6a ustawy, osobie represjonowanej jest przyznawana okresowa pomoc pieniężna na okres do 6 miesięcy do wysokości 100% najniższej emerytury miesięcznie (od marca 2018 r. do 28 lutego 2019 r. była to kwota 1.029,80 zł), w szczególności na zaspokojenie potrzeb bytowych i ochronę zdrowia w przypadku długotrwałej choroby powodującej wzrost kosztów utrzymania, zakupu leków, środków opatrunkowych oraz dojazdów do zakładów leczniczych na zabiegi medyczne i rehabilitacyjne, usługi pielęgnacyjne niezbędne ze względu na wiek i stan zdrowia.