Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 9 lipca 2019 r., sygn. III SA/Gl 430/19

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Wiesner, Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik, Sędzia WSA Marzanna Sałuda (spr.), Protokolant Starszy referent Małgorzata Wasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lipca 2019 r. sprawy ze skargi H.M. na zarządzenie Burmistrza Miasta R. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasad zwrotu kosztów przejazdów uczniów niepełnosprawnych z miejsca zamieszkania do szkoły, przedszkola lub ośrodka umożliwiającego realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki w przypadku zapewnienia dowozu i opieki przez rodziców lub opiekunów prawnych oddala skargę.

Uzasadnienie

Zarządzeniem z dnia [...] r., nr [...], Burmistrz Miasta R. określił zasady zwrotu kosztów przejazdów uczniów niepełnosprawnych z miejsca zamieszkania do szkoły, przedszkola lub ośrodka umożliwiającego realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki w przypadku zapewnienia dowozu i opieki przez rodziców lub opiekunów prawnych.

W zarządzeniu tym ustalono również zasady zwrotu kosztów przejazdów uczniów niepełnosprawnych z miejsca zamieszkania do szkoły, przedszkola lub ośrodka umożliwiającego realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki - oraz w drodze powrotnej, gdy dowożenie zapewniają rodzice lub opiekunowie prawni (§ 1). Wskazano iż zwrot kosztów przejazdu ucznia niepełnosprawnego odbywa się na zasadach określonych w umowie zawartej między Miastem R. a rodzicem bądź opiekunem prawnym ucznia. Umowa zawierana jest na czas określony z możliwością dwutygodniowego wypowiedzenia (§ 2). Jednocześnie zwrot kosztów przejazdu przysługuje zgodnie z art. 32 ust.6 ustawy Prawo oświatowe - dowóz do najbliższego przedszkola lub ośrodka rewalidacyjno - wychowawczego, natomiast zgodnie z art. 39 ust. 4 pkt. 1-3 ustawy Prawo oświatowe - dowóz do najbliższej szkoły podstawowej, szkoły ponadpodstawowej lub ośrodka rewalidacyjno - wychowawczego (§ 4).

Pismem z dnia 17 października 2018 r. H. M., matka niepełnosprawnej M. C., wystosowała do organu wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Strona stwierdziła, że ma miejsce błędna wykładnia w zakresie przepisów ustawy prawo oświatowe, a w szczególności przepisu art. 39 tej ustawy - w zakresie zwrotu należności za dojazdy do placówki edukacyjnej dziecka z niepełnosprawnością. Nieprawidłowości obejmują zarządzenie Burmistrza Miasta R. z dnia [...] r., nr [...], a w konsekwencji umowę zawartą pomiędzy stroną (matką dziecka niepełnosprawnego) a gminą, która to umowa dotyczy ustanowienia zasad zwracania kosztów związanych z dojazdami dziecka niepełnosprawnego do najbliższej placówki edukacyjnej. Strona sprecyzowała, że projekt tej umowy zakłada ograniczenie zwrotu kosztów związanych z dojazdami dziecka do szkoły jedynie do odległości zakładającej przywóz i odwóz dziecka, nie zaś w pełnej ich wysokości, jak zakłada ustawa. Umowa nie obejmuje drogi powrotnej rodzica (opiekuna) bez dziecka, pod odwiezieniu dziecka do placówki oświatowej, oraz przyjazd po dziecko do placówki oświatowej.