Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 23 lipca 2019 r., sygn. II SA/Gl 473/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Kędzierska, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.), Protokolant specjalista Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lipca 2019 r. sprawy ze skargi T.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Burmistrz Miasta C. decyzją z [...] r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 8, art. 11 ust. 2 i art. 106 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1769) oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego odmówił T. B. (dalej jako strona lub skarżący) przyznania zasiłku celowego na zakup posiłku lub żywności w wysokości 130 zł. W uzasadnieniu tej decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że skarżącemu w grudniu 2017 r. przedłożono ofertę pracy, z której skarżący nie skorzystał. Z wnioskiem o przyznanie przedmiotowej pomocy wystąpił 4 stycznia 2018 r., a ponowił go 7 czerwca 2018 r. Organ ustalił, że strona prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe i zamieszkuje w lokalu socjalnym oraz od kilku lat jest objęta świadczeniami z pomocy społecznej. Nadto organ wskazał, że źródłem utrzymania strony są prace dorywcze, z których osiąga dochód w wysokości około 800 zł miesięcznie, co z dodatkiem mieszkaniowym oraz energetycznym daje kwotę 881 zł. W ocenie organu pierwszej instancji nie podejmowanie zatrudnienia na umowę o pracę skutkuje tym, że strona nie poprawia swojej sytuacji zawodowej i materialnej. Nadto organ zwrócił uwagę na kwalifikacje strony oraz jej wiek, jak również zaznaczył, że strona nie legitymuje się orzeczeniem o niepełnosprawności. W dalszej części uzasadnienia organ pierwszej instancji wskazał, że odmowa podjęcia zatrudnienia była nieuzasadniona i stanowiła formę braku współdziałania w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej. Następnie organ ten odwołując się do orzecznictwa sądów administracyjnych wskazał, że świadczenia z pomocy społecznej posiadają subsydiarny charakter i winny być wykorzystywane jedynie wówczas, gdy wnioskodawca nie jest w stanie przy wykorzystaniu własnych zasobów, możliwości i uprawnień zaspokajać swoich potrzeb. W końcowej części uzasadnienia organ zwrócił także uwagę na ograniczone środki finansowe, którymi dysponuje pomoc społeczna.