Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 czerwca 2019 r., sygn. VI SA/Wa 2225/18

Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska (spr.) Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Protokolant ref. staż. Patrycja Młynarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi I. z siedzibą w A., Rumunia na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu 10 maja 2018 r. podczas kontroli drogowej przeprowadzonej

w R. na drodze krajowej nr [...], kontroli poddano zespół pojazdów składający się z ciągnika marki [...] o nr rej. [...] oraz naczepy marki [...] o nr rej. [...], którym kierowali w załodze Pan A. C. oraz P. I., wykonując międzynarodowy transport drogowy rzeczy na trasie z Polski do Rumunii na rzecz strony I.. Przebieg kontroli został utrwalony w protokole kontroli nr [...] z dnia [...].05.2018 r.

Decyzją z dnia [...] lipca 2018r. [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego Zaskarżoną nałożył na I. karę pieniężną

w wysokości 5.200 zł (słownie: pięć tysięcy dwieście złotych). Podstawę faktyczną powyższego rozstrzygnięcia stanowiło:

1. skrócenie dziennego czasu odpoczynku:

- o czas powyżej 15 minut do jednej godziny;

2. nierejestrowanie za pomocą urządzenia rejestrującego lub cyfrowego urządzenia rejestrującego na wykresówce lub karcie wskazań w zakresie prędkości pojazdu aktywności kierowcy i przebytej drogi.

Pismem z dnia 30 lipca 2018 r. strona złożyła odwołanie od decyzji organu I instancji i wskazała, że wnosi o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania w całości ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ I instancji. Odwołująca wskazała,

że organowi I instancji zarzuca naruszenie:

- przepisów prawa procesowego a to przepisu art. 7 kpa, art. 10 kpa, art. 75 § 1 kpa, art. 77 § 1 kpa poprzez niewyczerpujące zebranie i rozpatrzenie całego materiału dowodowego, niepodjęcie wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i załatwienia sprawy, jak również polegające na pozbawieniu strony prawa do aktywnego udziału w postępowaniu i uniemożliwienie stronie wypowiedzenia się co do zebranego materiału dowodowego;