Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 13 czerwca 2019 r., sygn. I SA/Po 208/19

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Wolna - Kubicka (spr.) Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Protokolant: starszy sekretarz sądowy Krzysztof Dzierzgowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia i zabezpieczenia na majątku przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2016 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego decyzją z dnia [...], nr [...] na podstawie art. 207 § 1, art. 33 § 1, § 2 pkt 2, § 3 i § 4 pkt 2, art. 53 § 4, art. 63 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej jako: "O.p.") określił i zabezpieczył na majątku WS, prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A przybliżoną kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące [...] oraz kwotę odsetek za zwłokę od przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za w.w miesiące.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że na prawdopodobieństwo niewykonania przedmiotowych zobowiązań wskazują takie okoliczności jak: znaczna wysokość przewidywanych zobowiązań podatkowych w stosunku do sytuacji majątkowej strony, nieujawnienie w należytej wysokości zobowiązań podatkowych powstających z mocy prawa, znaczne obciążenie posiadanego przez stronę majątku.

W odwołaniu strona wniosła o uchylenie decyzji w całości. Zarzucono naruszenie art. 33 § 1 O.p. poprzez błędne zastosowanie skutkujące wydaniem decyzji zabezpieczającej wobec braku przesłanek do jej wydania, w szczególności braku uzasadnionej obawy, że zobowiązanie podatkowe nie zostanie wykonane, wobec braku przesłanki trwałego nieuiszczania wymagalnych zobowiązań o charakterze publicznoprawnym oraz braku jakiegokolwiek podejrzenia, że podatnik dokonuje czynności polegających na zbywaniu majątku, które mogą utrudnić lub udaremnić egzekucję, naruszenie art. 33 § 1 O.p. poprzez błędne zastosowanie polegające na całkowicie dowolnym przyjęciu, że zgromadzone dowody w kontroli celno-skarbowej oraz w postępowaniu podatkowym uprawdopodabniają, że strona zaniżyła należności podatkowe za [...] na łączną kwotę [...], naruszenie art. 191, art. 187 § 1, art. 122 oraz art. 121 § 1 O.p., polegające na niepodjęciu wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz nierozpatrzeniu całego zebranego materiału dowodowego, co skutkowało błędnym przyjęciem, że towar dostarczony przez podatnika w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie został dostarczony do kontrahentów wskazanych na fakturach, naruszenie art. 191, art. 187 § 1, art. 122 oraz art. 121 § 1 O.p. polegające na niepodjęciu wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz nierozpatrzeniu całego zebranego materiału dowodowego w zakresie dostaw od kontrahentów B i C.