Wyrok WSA w Opolu z dnia 27 czerwca 2019 r., sygn. II SA/Op 180/19

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik (spr.) Sędzia NSA Jerzy Krupiński po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 27 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z siedzibą w D. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 8 marca 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w sprawie kary pieniężnej za naruszenie obowiązku przewoźnika oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez A Spółka z o.o. w [...], zwaną dalej również skarżącą lub Spółką, jest postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 8 marca 2019 r., nr [...], którym odmówiono przywrócenia skarżącej terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Lubuskiego Urzędu Celno-Skarbowego z dnia 29 grudnia 2017 r.

Z przedłożonych Sądowi akt administracyjnych wynika następujący stan faktyczny.

Decyzja Naczelnika Lubuskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 29 grudnia 2017 r., [...], o wymierzeniu Spółce kary w wysokości 20.000 zł doręczona została w dniu 2 stycznia 2018 r. i odebrana przez pracownika uprawnionego do odbioru korespondencji, który potwierdził ten fakt poprzez odciśnięcie pieczęci Spółki i złożenie podpisu na dowodzie doręczenia (k: 48 akt administracyjnych). Decyzja w swej treści zawierała wynikające z Ordynacji podatkowej pouczenie o prawie, trybie i terminie wniesienia odwołania.

W dniu 30 marca 2018 r. do Naczelnika Lubuskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Gorzowie Wielkopolskim wpłynął wniosek Spółki o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania adresowany do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu. Przedmiotowe pismo datowane na 26 marca 2018 r. nadane zostało w dniu 27 marca 2018 r. Do wniosku załączone zostało odwołanie od ww. decyzji organu I instancji. W uzasadnieniu wniosku Spółka podniosła, że w firmie kompleksową obsługą kancelaryjną, która obejmuje korespondencję zewnętrzną jak i wewnętrzną zajmuje się U. G., która 2 stycznia 2018 r. odebrała decyzję organu I instancji. Jednakże z powodu nagłego pogorszenia stanu zdrowia zmuszona była opuścić siedzibę przedsiębiorstwa i udać się niezwłocznie do domu. Argumentowała Spółka, że pomimo dołożenia należytej staranności w działaniu, w celu uzyskania informacji o zakresie przychodzącej korespondencji, ww. pracownica nie poinformowała o odebranej poczcie w dniu 2 stycznia 2018 r. O odebranej decyzji Prezes Zarządu Spółki dowiedział się dopiero w dniu 20 marca 2018 r., tj. po zapoznaniu się z odpowiedzią Naczelnika Lubuskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Gorzowie Wielkopolskim. Podkreśliła, że dodatkowo o fakcie braku wiedzy o odbiorze ww. decyzji przemawia okoliczność wystosowania do organu I instancji pisma o stanie postępowania w sprawie. Zdaniem Spółki, zakłócenia w kontakcie na linii Prezes - pracownik może stanowić przesłankę przywrócenia terminu wówczas, gdy nie są zawinione przez którakolwiek z tych osób, a w omawianej sprawie okoliczność taka została uprawdopodobniona, co uzasadnia zastosowanie normy z art. 162 § 1 Ordynacji podatkowej.