Wyrok WSA w Opolu z dnia 5 czerwca 2019 r., sygn. I SA/Op 87/19

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Gerard Czech Sędziowie: Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędzia WSA Marta Wojciechowska (spr.) Protokolant: Aplikant aplikacji sędziowskiej Piotr Derda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi A Spółki z o.o. w [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 28 grudnia 2018 r., nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w podatku od towarów i usług za okres od lipca do grudnia 2015 r. i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez A Sp. z o.o. w [...] (dalej jako: strona, skarżąca, Spółka) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z 28 grudnia 2018 r., wydana na podstawie art. 233 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm. - dalej w skrócie "op"), którą uchylono w całości decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu z 18 grudnia 2017 r. - określającą stronie w podatku od towarów i usług nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za miesiące od lipca do października 2015 r., w kwotach odpowiednio: 4.808 zł, 9.144 zł, 24.812 zł i 21.226 zł - i przekazano sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia.

Powyższa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Spółka w 2015 r. świadczyła usługi remontowo-budowlane na nieruchomościach położonych poza granicami kraju.

W następstwie kontroli podatkowej przeprowadzonej w zakresie rzetelności i prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za okres od 01.05.2015 r. do 30.04.2016 r. oraz postępowania podatkowego za lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad, i grudzień 2015 r., stwierdzono nieprawidłowości skutkujące zaniżeniem podatku VAT za badane okresy. Ustalono między innymi, że strona niezgodnie z art. 13 ust 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 170, poz. 1054 ze zm., obecnie Dz. U z 2018 r. poz. 2174 - dalej jako "uptu") nie wykazała podatku należnego z tytułu przemieszczenia materiałów budowlanych z Polski, wykorzystanych do świadczenia usług budowlanych na terenie Niemiec. W toku kontroli przesłuchano w charakterze strony S. S. - prezesa zarządu Spółki, który zeznał, iż faktycznym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki w okresie od maja 2015 r. do kwietnia 2016 r. były usługi remontowe świadczone na terenie Niemiec. Spółka w okresie od 01.05.2015 r. do 30.04.2016 r. nie była zarejestrowana w Niemczech na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, a materiały budowlane były przechowywane na terenie Niemiec w jej kontenerach. Wyjaśniono także, iż usługi remontowo-budowlane były świadczone w imieniu Spółki przez podwykonawców, głównie firmy polskie i częściowo firmy niemieckie. Ponadto strona złożyła 28.10.2016 r. pisemne wyjaśnienia, w których przyporządkowała materiały wykorzystywane do wykonania usług budowlanych na terenie Niemiec (według faktur VAT zakupu). Udzieliła też wyjaśnień co do faktur dokumentujących nabycie materiałów budowlanych w poszczególnych miesiącach, wskazując adresy nieruchomości na terenie Niemiec, gdzie dane materiały zostały wykorzystane i podając miesiąc ich przemieszczenia. Z przekazanych informacji wynikało, że do realizacji usług remontowo-budowlanych na nieruchomościach położonych na terytorium Niemiec strona wykorzystywała materiały budowlane nabyte w Polsce, a przemieszczenia materiałów budowlanych na terytorium Niemiec nie traktowała jako czynności podlegającej opodatkowaniu.