Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 5 czerwca 2019 r., sygn. I SA/Ol 312/19

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Krzykowski Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło asesor WSA Katarzyna Górska ( sprawozdawca ) Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 5 czerwca 2019r. sprawy ze skargi Syndyka Masy Upadłości Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie określenia wysokości straty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2015r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi Syndyka Masy Upadłości Spółki A w upadłości w W., poprzednia nazwa: B (dalej: "strona", "spółka" lub "skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (dalej: "organ odwoławczy" lub "DIAS") utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej: "organ pierwszej instancji" lub "NUS") z dnia "[...]" o nr: "[...]" określającą wysokość straty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2015 r.

Z akt sprawy wynika, że w trakcie kontroli podatkowej dotyczącej 2015 r. stwierdzono zaniżenie przychodów poprzez pominięcie dofinansowania otrzymanego do projektu budowy ciągu technologicznego do produkcji płyt izolacyjnych z masy włóknistej pochodzącej z przerobu makulatury i biomasy roślinnej (dalej: "ciąg technologiczny") oraz zawyżenia kosztów uzyskania przychodów (dalej: "k.u.p.") poprzez uwzględnienie odpisów amortyzacyjnych od zakupionego środka trwałego, tj. ciągu technologicznego oraz wydatków na zakup usług doradczych, zaliczonych do k.u.p., a zdaniem organu związanych z ww. środkiem trwałym. Stwierdzono także niezasadne zaliczenie do k.u.p. wydatków na zakup systemu informatycznego do zarządzania produkcją płyt z biomasy roślinnej oraz odpisów amortyzacyjnych dotyczących zakupu nakładów na modernizację budynku biurowego.

Po przeprowadzeniu postępowania podatkowego organ pierwszej instancji wydał decyzję, w której dokonał zwiększenia przychodów i zmniejszenia dochodów zwolnionych wykazanych przez spółkę w zeznaniu rocznym CIT-8 o 5.843.648,57 zł, tj. o kwotę otrzymanego przez stronę dofinansowania, co nie jest na obecnym etapie sprawy sporne między skarżącym a organem. Sporne jest natomiast pomniejszenie w decyzji kosztów uzyskania przychodów o kwotę 177.156,66 zł z tytułu zakwestionowanych odpisów amortyzacyjnych od zakupionego ciągu technologicznego oraz o kwotę 374.500 zł dotyczącą zakupu usług doradczych zaliczoną do k.u.p., a zdaniem organu, zwiększającą wartość początkową środków trwałych, nie oddanych do użytkowania w 2015 r.