Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 25 czerwca 2019 r., sygn. III SA/Łd 428/19

Egzekucyjne postępowanie

 

Dnia 25 czerwca 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak Asesor WSA Małgorzata Kowalska Protokolant Sekretarz sądowy Aneta Lubasińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2019 roku sprawy ze skargi "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie oddalenia jako nieuzasadnionych skarg na czynność egzekucyjną. oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z [...] wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 k.p.a. oraz art. 17 § 1 i art. 54 § 1 i § 5 w związku z art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1304 ze zm.) Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z [...] o numerach: od [...] do [...] o oddaleniu jako nieuzasadnionych skarg "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. na czynność egzekucyjną polegającą na zajęciu zawiadomieniem z 22 lutego 2017 r. nr [...] innej wierzytelności pieniężnej, w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułów wykonawczych z 2 stycznia 2018 r. o numerach: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] i [...].

W uzasadnieniu organ II instancji przedstawiając stan faktyczny i prawny sprawy podniósł, że 2 stycznia 2018 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. wystawił na spółkę "A" tytuły wykonawcze o numerach: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] i od [...] do [...]. Tytuły wykonawcze obejmują zaległości w: zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów z innych źródeł należnym od płatnika (PIT-8AR) za lipiec, sierpień, wrzesień, październik i listopad 2016 r.; podatku dochodowym od osób fizycznych należnym od płatnika (PIT-4) za styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, listopad i grudzień 2016 r.; podatku od towarów i usług za październik, listopad, grudzień 2016 r. oraz styczeń, marzec, maj, czerwiec, lipiec i październik 2017 r.. W okresie od 29 grudnia 2016 r. do 13 grudnia 2017 r. "B" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (K., ul. D 11, poprzednio: "C" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) dokonywała ze swojego rachunku bankowego na rachunek Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. wpłat, na poczet zobowiązań podatkowych skarżącej. Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. w piśmie z 3 listopada 2017 r. poinformował o braku podstaw do uznania, że wpłaty dokonane z rachunku spółki "B" skutecznie wygasiły zobowiązanie spółki "A", ponieważ art. 62b o.p., umożliwia zapłatę podatku przez inny podmiot w przypadku, gdy kwota podatku nie przekracza 1 000 zł. W celu wyegzekwowania zaległości objętych wymienionymi tytułami wykonawczymi, Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. - jako organ egzekucyjny - zawiadomieniem z 22 lutego 2018 r. nr [...] dokonał zajęcia wierzytelności pieniężnej w postaci środków pieniężnych należących do zobowiązanego zgromadzonych na rachunku sum depozytowych Urzędu Skarbowego w P. W wyniku powyższej czynności egzekucyjnej uzyskano kwotę, która pokryła całość zaległości objętych tytułami wykonawczymi o numerach: [...], [...], [...], [...], [...] oraz część zaległości objętych tytułami wykonawczymi o numerach: [...], [...] i [...]. Zawiadomienie wraz z odpisami tytułów wykonawczych spółka "A" otrzymała 26 lutego 2018 r.. 12 marca 2018 r. zobowiązana złożyła, odrębnie do każdego tytułu wykonawczego, skargi na czynność egzekucyjną dokonaną zawiadomieniem z 22 lutego 2018 r.. Zobowiązana podniosła, że zaskarża czynność egzekucyjną polegającą na zajęciu innej wierzytelności, tj. środków zgromadzonych na rachunku sum depozytowych, które zdaniem organu egzekucyjnego należą do zobowiązanej. Wystąpiła o uchylenie czynności egzekucyjnej, na podstawie art. 54 § 5a u.p.e.a. ze względu na obowiązek przeksięgowania środków zgromadzonych na rachunku sum depozytowych na poczet egzekwowanych "bezprawnie" zobowiązań podatkowych (od daty faktycznej zapłaty dokonanej za pośrednictwem rachunku bankowego spółki "B"). Należności objęte tytułami wykonawczymi zostały w całości uregulowane przez zobowiązaną, za pośrednictwem rachunku bankowego spółki "B". Organ podatkowy nie uznał zapłaty dokonanej w powyższy sposób i zadeklarował, że środki przelane przez spółkę "B" zostaną jej zwrócone. Deklaracja ta nie została zrealizowana, zaś przyczyny tego zostały ujawnione w treści zawiadomienia o zajęciu. Organ podatkowy potraktował środki wpłacone przez spółkę "B" i przekazane następnie na rachunek depozytowy Urzędu Skarbowego w P., jako środki należące do skarżącej. Skoro Urząd Skarbowy w P. po czasie przyznaje, że kwoty wpłacone z rachunku spółki "B" na poczet zobowiązań podatkowych zobowiązanej, nie należą do spółki, ale jednak do zobowiązanej, to powinien je przeksięgować na poczet zobowiązań podatkowych zobowiązanej, a nie prowadzić egzekucję poprzez ich zajęcie. Uznanie, że są to środki należące do zobowiązanego, powoduje w konsekwencji uznanie, że zostały wpłacone na rachunek organu przez tegoż zobowiązanego, czyli zobowiązania podatkowe zostały wykonane. To zaś - zdaniem skarżącej - powoduje brak podstaw do prowadzenie egzekucji, ponieważ nie można egzekwować obowiązku już wykonanego. W tej sytuacji uzasadniony jest wniosek o uchylenie zajęcia i przeksięgowanie środków z rachunku sum depozytowych na właściwy rachunek Urzędu Skarbowego w P. (na który środki pierwotnie wpłynęły) oraz umorzenie egzekucji. Zaistniała przesłanka skutkująca umorzeniem postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 59 § 1 pkt 1 u.p.e.a.. W myśl art. 45 § 1 u.p.e.a. organ egzekucyjny jest obowiązany odstąpić od czynności egzekucyjnych, jeśli zobowiązany okazał dowody stwierdzające nieistnienie obowiązku, co z kolei powinno powodować umorzenie postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 59 § 1 pkt 1. Poza tym skarżąca, powołując art. 54 § 6 u.p.e.a. wskazała, że w omawianej sprawie zasadne jest wstrzymanie postępowania egzekucyjnego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00