Wyrok WSA w Lublinie z dnia 26 czerwca 2019 r., sygn. II SA/Lu 207/19

Wodne prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Wieczorek-Zalewska, Sędziowie: WSA Grzegorz Grymuza (sprawozdawca), WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant: referent Jacek Zięba, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi Zarządu Dróg Wojewódzkich w L. oraz Województwa L. - Zarządu Dróg Wojewódzkich w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2019 r., nr [...] w przedmiocie nakazania wykonania urządzeń zapobiegających szkodom I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy R. z dnia 22 października 2018 r., nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz Zarządu Dróg Wojewódzkich w L. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wójt Gminy R. (dalej jako: organ pierwszej instancji) decyzją z [...] października 2018 r., znak: [...], zobowiązał Zarząd Dróg Wojewódzkich w L. (dalej jako: ZDW), jako właściciela działki nr [...], o powierzchni [...] ha, położonej w miejscowości W., gmina R., sklasyfikowanej jako droga wojewódzka KZ [...], do wykonania - w terminie do 30 czerwca 2019 r. - rowu odprowadzającego wody opadowe z przepustu pod drogą do rzeki W. z dwoma przepustami o średnicy 800 mm umożliwiającymi przejazd przez rów, zgodnie z załącznikiem graficznym do decyzji.

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wyjaśnił, że pismem z 14 lipca 2016 r. J. P. (dalej jako: uczestnik) zwrócił się o wszczęcie z urzędu postępowania w sprawie naruszenia stosunków wodnych na działce nr [...] w Wierzbicy, gmina R., przez ZDW. Organ zlecił wykonanie opinii technicznej biegłemu z zakresu specjalizacji wodno-melioracyjnej. W wykonanej ekspertyzie biegły W. J. stwierdził, że istniejący stan doliny rzeki W. w tym zmiana stanu wód i uwilgotnienia gruntów nie uległa zmianie od 1989 r., a niekorzystne stosunki wodne pomiędzy nieruchomościami są następstwem niekorzystnego ukształtowania terenu i struktury gleby. Nie można więc - zdaniem biegłego - mówić o naruszeniu stosunków wodnych uzasadniających prowadzenie postępowania. Opierając się na tej ekspertyzie organ pierwszej instancji decyzją z 12 czerwca 2017 r., znak: [...], umorzył postępowanie w niniejszej sprawie. Decyzja ta została uchylona decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej także: Kolegium) z [...] września 2017 r., znak: [...], a sprawa przekazana organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia. Ponownie rozpoznając sprawę organ pierwszej instancji dopuścił dowód z opinii z 25 stycznia 2018 r. innego biegłego - [...] Z., który stwierdził, że z działki nr [...] są odprowadzane niezgodnie z prawem wody opadowe na działkę nr [...]. Z uwagi na treść tej opinii, organ pierwszej instancji podjął czynności prowadzące do zawarcia ugody przez strony. Jakkolwiek ZDW i uczestnik zgodnie uznali, że wybudowanie wzdłuż drogi rowu odwadniającego do rzeki W. rozwiąże problem spływających wód opadowych, to z uwagi na brak zgody co do sposobu wykonania tego odwodnienia, nie doszło do zawarcia ugody. W tej sytuacji organ pierwszej instancji nakazał ZDW wykonanie opisanego na wstępie urządzenia zapobiegającego szkodom. W ocenie organu, niezasadnym było odprowadzenie wody rowem krytym, gdyż urządzenie to mogłoby nie spełniać prawidłowo swej funkcji, skoro - w ocenie organu - powszechnie znana jest łatwość, z jaką dochodzi do zamulania takich urządzeń przez wody opadowe, które niosą fragmenty gleby, gałęzie itp.