Wyrok WSA w Krakowie z dnia 27 czerwca 2019 r., sygn. III SA/Kr 367/19
Gry losowe
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka (spr.) Sędziowie WSA Maria Zawadzka WSA Renata Czeluśniak Protokolant sekretarz sądowy Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 20 listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automacie poza kasynem gry skargę oddala
Uzasadnienie
W dniu 25 czerwca 2015 r. funkcjonariusze Urzędu Celnego przeprowadzili kontrolę w sklepie przy ul. B w T w zakresie przestrzegania przepisów ustawy o grach hazardowych, gdzie stwierdzono jeden włączony i gotowy do gry automat Hot Spot - bez oznaczeń. Na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 13 ustawy o Służbie Celnej kontrolujący przeprowadzili eksperyment (grę kontrolną), który wykazał, że bębny zatrzymywały się samoczynnie bez udziału grającego, który nie miał wpływu na wynik gry.
W kontrolowanym sklepie prowadziła działalność gospodarczą skarżąca - Z. K., która okazała kontrolującym umowę najmu z 2014 powierzchni 1 m² pod instalację automatu do gry w lokalu, którą zawarła jako wynajmująca za wynagrodzeniem w stałej kwocie płatnej kwartalnie z najemcą - R. T., prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą F.H.U. "A" R. T., O, ul. K, będącym właścicielem kontrolowanego automatu Hot Spot - bez oznaczeń.
W wyniku tej kontroli Naczelnik Urzędu Celnego stwierdził, że za urządzającą nielegalne gry uznać należy także skarżącą Z. K., która w ocenie organu stworzyła odpowiednie warunki, aby nielegalne gry na automatach w ogóle mogły być prowadzone i w związku z tym decyzją z dnia [...] 2015 r. nr [...] nałożył na skarżącą karę pieniężną w wysokości 12.000 zł za urządzanie gier na automacie poza kasynem gry.
W odwołaniu od powyższej decyzji skarżąca wniosła o jej uchylenie. Decyzji organu I instancji zarzuciła naruszenie przepisów ustawy o grach hazardowych poprzez brak notyfikacji tych przepisów oraz bezprawność zastosowania sankcji wobec osoby fizycznej i zignorowanie okoliczności, że skarżąca była jedynie wynajmującą część powierzchni lokalu i nie była dysponentem urządzenia, na którym były urządzane gry.