Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 czerwca 2019 r., sygn. III SA/Gd 296/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Sędzia WSA Jolanta Sudoł, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Kinga Czernis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia 22 marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z dnia 3 stycznia 2019 r. nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 3 stycznia 2019 r. Wójt Gminy, działając na podstawie art. 17 i art. 20 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2220 ze zm., dalej jako: "ustawa") odmówił M. G. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad matką J. P.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w dniu 17 grudnia 2018 r. M. G. złożył wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Znaczny stopień niepełnosprawności osoby wymagającej opieki, tj. J. P., został orzeczony w dniu 10 grudnia 2010 r., jednak nie da się ustalić daty powstania niepełnosprawności. Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje natomiast tylko wówczas, gdy niepełnosprawność powstała nie później niż do ukończenia 18 roku życia lub w trakcie nauki (...), jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia. Wprawdzie wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13, stwierdza, że art. 17 ust. 1 b ustawy jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP, to jednak poprawienie stanu prawnego pozostawiono ustawodawcy.