Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 9 maja 2019 r., sygn. IV SA/Po 1134/18

Ochrona przyrody

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Grossmann (spr.) Sędzia WSA Maciej Busz Asesor sądowy WSA Maria Grzymisławska - Cybulska Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Kujawa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 maja 2019 r. sprawy ze skargi S. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie drzew bez wymaganego zezwolenia oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] września 2018 r. (nr [...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej też jako "SKO" lub "organ II instancji") - po rozpoznaniu odwołania S. Z. - utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy R. z [...] października 2017 r. (nr [...]) w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie drzew bez wymaganego pozwolenia.

Zaskarżona decyzja SKO, jak wynika z jej uzasadnienia, zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Przywołaną wyżej decyzją z [...] października 2017 r. Wójt Gminy R. (dalej też jako "Wójt" lub "organ I instancji"):

1) wymierzył S. Z., prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą [...] S. Z., karę administracyjną za zniszczenie 2 drzew dwupiennych topola osika na działce nr [...], obręb M., gmina R., w kwocie [...]zł,

2) zobowiązał S. Z., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą [...] S. Z., do uiszczenia ww. kwoty w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna,

W odwołaniu wniesionym od opisanej decyzji Wójta, S. Z. (zwany też dalej "Skarżącym") zarzucił naruszenie art. 88 ust. 10 w zw. z art. 83f ust. 1 pkt 3a w zw. z art. 83f ust. 14 i art. 83f ust. 8 w zw. z art. 83f ust. 15 ustawy o ochronie przyrody (dalej w skrócie "u.o.p.") oraz art. 6, art. 8, art. 10, art. 40 § 2, art. 80 i art. 105 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej w skrócie "k.p.a.").

Utrzymując w mocy kwestionowaną decyzję Wójta - przywołaną na wstępie decyzją z [...] września 2018 r. - SKO wskazało, że podstawę prawną kwestionowanego rozstrzygnięcia stanowił art. 88 ust. 1 pkt 3 u.o.p., który dotyczy sytuacji, w której delikt nie może być uznany za usunięcie drzewa lub krzewu bez wymaganego zezwolenia albo bez zgody posiadacza nieruchomości. Przy tym za wzmiankowane w tym przepisie "zniszczenie drzewa" uważa się m.in. dewastację składników drzewa, czego skutkiem jest obumarcie drzewa. Zniszczenie drzewa może polegać na jego uschnięciu wskutek zasolenia gleby (wyrok NSA z 09.09.2008 r., II OSK 998/07, CBOSA).