Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 31 maja 2019 r., sygn. II SA/Ol 351/19

Administracyjne postępowanie; Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2019r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu "[...]" D. i J. W. Spółka jawna w O. na decyzję Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie pozwolenia na budowę oddala sprzeciw. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z "[...]" Wojewoda, na podstawie art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018r., poz. 2096 ze zm., dalej jako: k.p.a) uchylił decyzję Prezydenta O. z dnia "[...]" w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia "O." sp. j. D. i J. W. (dalej jako: Spółka lub skarżąca) pozwolenia na budowę, obejmującego budowę samochodowej myjni samoobsługowej bezdotykowej 4- stanowiskowej, typu ,,EHRLE" oraz budynku handlowego (z akcesoriami branży samochodowej) wraz z przyłączami i elementami zagospodarowania terenu, w O. przy ul. B., na działce nr "[...]" obręb "[...]" i fragmentarycznie na działkach nr "[...]","[...]","[...]" - obręb "[...]" oraz nr "[...]", "[...]" - obręb "[...]" i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. W uzasadnieniu podano, że w toku postępowania pierwszoistancyjnego do organu wpłynęły protesty osób zamieszkałych lub posiadających nieruchomości w sąsiedztwie planowanej inwestycji, w których wskazywano m.in. na nadmierny hałas powodowany pracą pomp i sprężarek, rozpraszaniem się drobinek wody z chemią, a także na utrudnienia związane z całodobową pracą planowanej myjni. Wskazano, że Wydział Środowiska Urzędu Miasta O. poinformował, że na podstawie przedstawionych informacji uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie jest konieczne. Natomiast inwestor, po powzięciu informacji o protestach mieszkańców, wskazał, że w związku z ewentualnym przekroczeniem norm hałasu proponuje gęste nasadzenia krzewów iglastych, bezpośrednio przy granicy działki od strony północno-zachodniej, zobowiązał się do zainstalowania ekranu akustycznego w przypadku stwierdzenia przekroczenia dopuszczalnych norm hałasu oraz podał, ze środki chemiczne używane do mycia samochodów są mało pieniące i mocno rozcieńczone w wodzie (niskie stężenie). Organ I instancji zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę zgodnie z wnioskiem inwestora. Od decyzji tej odwołanie złożyli mieszkańcy i właściciele działek przy ul. P. i ul. B. w O. oraz Uniwersytet "[...]" w O. Odwołujący się zarzucili wydanie decyzji przez organ I instancji z naruszeniem prawa, poprzez brak należytej staranności w uzasadnieniu decyzji, niedokładne ustalenie stanu faktycznego, celowe pomijanie dokumentów znajdujących się w materiale dowodowym sprawy. Podnieśli, że nie wzięto pod uwagę ich słusznych i zasadnych zastrzeżeń co do lokalizacji myjni w sąsiedztwie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, ani też stanu zagrożenia środowiska oraz wpływu rozpylanych środków myjących na otoczenie i sąsiednie obiekty mieszkalne. Mieszkańcy podali ponadto, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na elementarnym terenie 2U dopuszczalne jest lokalizowanie działalności usługowej nieuciążliwej, a w tym przypadku uciążliwość jest bezsporna. W ocenie odwołujących pas wolny od zabudowy w postaci drogi osiedlowej, czy ekrany akustyczne, bądź pas zieleni (zieleń izolacyjna) nie uchronią mieszkańców od hałasu, jaki generować będzie przedmiotowa myjnia. Natomiast Uniwersytet w swoim odwołaniu powołał się na art. 5 Kodeksu cywilnego. Zarzucił brak analizy urbanistyczno-architektonicznej z uwzględnieniem uwag o znacznym przekroczeniu hałasu oraz zanieczyszczeniu powietrza poprzez rozprzestrzenianie się chemicznej bryzy wodnej, której zasięg wielkość oraz kierunek uzależniony jest od siły i kierunku wiatrów. Podniesiono, że myjnia samochodowa nie jest usługą pierwszej potrzeby i nie powinna być lokalizowana w tak bliskim sąsiedztwie zabudowy mieszkaniowej. W toku postępowania odwoławczego w ramach uzupełnienia odwołania mieszkańcy, jak i uniwersytet wskazali, że o posiadaniu przez konkretny podmiot przymiotu strony w postępowaniu nie decyduje tylko bezpośrednie sąsiedztwo z działką inwestycyjną, a ustalenie kręgu stron postępowania zależy od okoliczności faktycznych występujących w konkretnej sprawie tj. charakteru wykonanej inwestycji oraz zasięgu jej oddziaływania na otoczenie, w tym rodzaju, stopnia i zakresu uciążliwości z nią związanych dla sąsiednich terenów. Budowa myjni spowoduje zwiększenie natężenia hałasu, zwiększenie natężenia ruchu na drogach lokalnych, zwiększenie emisji spalin oraz zanieczyszczenie powierza. Ponadto wskazano, że organ przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę powinien ustalić, czy istnieje obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Zarzucili także, że przedmiotowa inwestycja niezgodna jest z obowiązującym na tym terenie miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Wojewoda, badając sprawę w postępowaniu odwoławczym powołał się na zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta O. dla terenu położonego w południowej części miasta, w rejonie ul. B.- K. - S., a także miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części obrębu J., gmina S. Podniesiono, że organ I instancji pominął badanie przymiotu strony w stosunku do sąsiadującej z działką inwestora nieruchomości Uniwersytetu. Podano, że budynek handlowy wyposażony będzie w urządzenia wentylacyjne, a samo zastosowanie wentylatorów wywiewnych powinno stanowić przesłankę do badania przymiotu strony z uwagi na ewentualny rozprzestrzeniający się hałas jaki dane urządzenia mogą generować. Zasadne jest zatem dokonanie pomiaru hałasu, jaki będą generowały urządzenia myjące zastosowane w myjni samochodowej bezdotykowej. Za nieprawidłową zatem uznano przyjętą przez organ I instancji wykładnię przepisów polegającą na przyjęciu, że dla ustalenia interesu prawnego konieczne jest by oddziaływanie planowanej myjni samochodowej było sprzeczne z prawem, a tym samym by doszło do naruszenia interesu prawnego. Stronami postępowania powinny być bowiem nie tylko osoby, których prawa zostają naruszone określonym rozwiązaniem projektowym, ale też takie, na których nieruchomości obiekt projektowany może oddziaływać, nawet jeśli z projektu budowlanego wynika, że spełniono wszystkie wymagania wynikające z przepisów ustawy Prawo budowlane i przepisów odrębnych. Sama potencjalna możliwość spowodowania szkodliwego oddziaływania inwestycji na nieruchomości sąsiednie jest wystarczającą przesłanką do uzyskania przymiotu strony w postępowaniu administracyjnym o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę. Wyznaczenie obszaru oddziaływania obiektów inwestycji w oparciu o wskazane kryteria winno nastąpić biorąc pod uwagę funkcję, formę, konstrukcje projektowanych obiektów i inne ich cechy charakterystyczne oraz sposób zagospodarowania terenu znajdującego się w otoczeniu projektowanej inwestycji. Analizę dokonaną przez organ I instancji dotyczącą ustalenia kręgu stron postępowania w oparciu jedynie o badanie odległości planowanej inwestycji od zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej w ocenie organu odwoławczego należało uznać za niewystarczającą. Organ nie przeanalizował czy zgodnie z twierdzeniami skarżących planowana inwestycja spowoduje, przekroczenie na ich działkach norm hałasu, czy przekroczenie stężenia substancji szkodliwych, które potencjalnie generować może planowana myjnia samochodowa. W ocenie organu odwoławczego za zasadne należałoby uznać np. przeprowadzenie analizy oddziaływania akustycznego inwestycji wraz z graficznym przebiegiem izofon, czy ustalenie przeważających kierunków wiatrów, które mogą powodować przemieszczanie się szkodliwych substancji w określonym kierunku (tzw. róża wiatrów). Ponadto organ odwoławczy stwierdził, że treść mapy do celów projektowych jest niezgodna z § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 lutego 1995r. w sprawie rodzaju i zakresu opracowań geodezyjno-kartograficznych oraz czynności geodezyjnych obowiązujących w budownictwie, gdyż dołączona do projektu mapa do celów projektowych nie ma naniesionych linii rozgraniczających teren o różnym przeznaczeniu. Wskazano także, że do projektu budowlanego nie załączono opinii geotechnicznej zgodnie z § 7 rozporządzeniem Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012r. w sprawie ustalenia geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych.