Wyrok WSA w Łodzi z dnia 29 maja 2019 r., sygn. II SA/Łd 964/18

Czystość i porządek; Ochrona środowiska; Odpady

Dnia 29 maja 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda - Lenczewska, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Rosińska, Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.), , Protokolant Specjalista Aleksandra Błaszczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 maja 2019 roku sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. Oddział w Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za nieosiągnięcie wymaganego poziomu recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów komunalnych oddala skargę. a.bł.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. znak: [...] Burmistrz S. nałożył na A sp. z o.o. z siedzibą w W. karę pieniężną w wysokości 3.640,43 zł za niewykonanie w 2016 r. obowiązku osiągnięcia wymaganego poziomu recyklingu i przygotowania do ponownego użycia następujących frakcji odpadów komunalnych: papieru, metali, tworzyw sztucznych i szkła.

W uzasadnieniu decyzji organ ustalił, że Spółka A nie osiągnęła w 2016 roku wymaganego poziomu odpadów, skierowanych do ponownego recyklingu i przygotowania do ponownego użycia w odniesieniu do wskazanych frakcji odpadów komunalnych. Organ opisał przebieg postępowania, wskazał fakt, który uznał za udowodniony (nieosiągnięcie w 2016 r. przez wskazanego przedsiębiorcę wymaganego poziomu recyklingu), oraz dowody, na których się oparł (sprawozdania podmiotu odbierającego odpady komunalne od właścicieli nieruchomości za kolejne kwartały 2016 r., inne dokumenty sporządzone lub dostarczone przez stronę, zawierające dane dotyczące faktycznie osiągniętych poziomów recyklingu i przygotowania do ponownego użycia w odniesieniu do odebranych odpadów komunalnych), a także przytoczył i wyjaśnił podstawę prawną decyzji (stosowne przepisy ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz aktów wykonawczych). Opierając się na zebranym w sprawie materiale dowodowym organ uznał, że istnieje podstawa do nałożenia na A sp. z o.o. w W. kary pieniężnej, o której mowa w art. 9x ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy. Organ w uzasadnieniu decyzji rozważył możliwość odstąpienia od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej w trybie art. 189f k.p.a. Ocenił jednak, że ani waga naruszenia nie jest znikoma, ani strona nie zaniechała naruszeń w 2016 roku, nie ziściły się zatem przesłanki do odstąpienia od nałożenia kary, jak również nie wypełniła przesłanki określonej w art. 189f § 1 pkt 2 K.p.a.