Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 22 maja 2019 r., sygn. I SA/Go 193/19

Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Niedzielski Sędziowie Sędzia WSA Dariusz Skupień (spr.) Sędzia WSA Anna Juszczyk-Wiśniewska Protokolant sekretarz sądowy Marta Andrzejewska po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2019 r. na rozprawie sprawy ze skargi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 rok oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Nadleśnictwo [...] (dalej: Nadleśnictwo, strona, skarżący) wniosło skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: SKO, Kolegium, organ) z [...] stycznia 2019r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza (dalej: Burmistrz, organ I instancji) z dnia [...] września 2018 r., określającą skarżącemu Nadleśnictwu wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2017 w kwocie 17.727 zł

Powyższa skarga została wywiedziona na tle następującego stanu faktycznego sprawy.

Organ I instancji podkreślił, że wszczęte z urzędu postanowieniem z dnia [...] grudnia 2017r., postępowanie ustaliło, że Nadleśnictwo w okresie od [...] stycznia 2017r., pozostawało i nadal pozostaje zarządcą gruntów pod liniami energetycznymi położonych na terenie gminy [...]. Grunty te są zajęte na prowadzoną przez zakłady energetyczne działalność gospodarczą. Dalej organ wskazał, że z aktów notarialnych z dnia [...] października 2014r., ustanawiających dwie umowy służebności przesyłu oraz pisma Nadleśnictwa z dnia [...] sierpnia 2018r., wynika, że faktyczna w 2017r., powierzchnia po zsumowaniu wynosi 11.079 m2.

Od powyższej decyzji Nadleśnictwo wniosło odwołanie. Kolegium decyzją

z [...] stycznia 2019r., utrzymało w mocy orzeczenie organu I instancji. Podkreśliło,

że w sprawie bezspornym jest, że przez cały 2017 rok na przedmiotowym terenie posadowione były słupy energetyczne, należące do E. spółki z o.o., na których to słupach znajdowały się linie energetyczne, służące przez cały ten okres w/w przedsiębiorcy do prowadzenia jego statutowej działalności gospodarczej w zakresie przesyłu energii elektrycznej. W ocenie organu odwoławczego prowadzona na spornym terenie leśnym (na tzw. pasach technicznych określonych łączącą podatnika oraz operatora energetycznego umową wykonawczą) działalność gospodarcza w zakresie przesyłu energii elektrycznej była w okresie objętym niniejszą decyzją działalnością dominującą i decydującą, w ślad za czym grunt ten uznać należy za grunt zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej i podlegający opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według najwyższych stawek podatkowych. Organ podkreślił, że przedmiotowe grunty pod liniami energetycznymi (tj. zajęte pod pasy techniczne), z uwagi na konieczność zapewnienia bezpieczeństwa liniom energetycznym, są oczyszczane z drzew i krzewów, co wynika z obowiązujących przepisów prawnych. Organ odwoławczy podkreślił, że kwestia istnienia pasów technicznych nie jest sporna w przedmiotowej sprawie, a powierzchnia gruntów udostępnionych przez Nadleśnictwo na ten cel dla w/w operatora energetycznego została przyjęta przez organ I instancji na podstawie danych wynikających z zawartych pomiędzy podatnikiem i E. spółką z o.o. umów służebności przesyłu oraz pisma Nadleśnictwa z dnia [...] sierpnia 2018r. Zawarcie umów służebności przesyłu nie zmieniło podmiotu zobowiązanego do ponoszenia podatku, albowiem umowa służebności przesyłu nie przeniosła na Operatora energetycznego posiadania nieruchomości. SKO wskazało, że niewątpliwie sporne grunty udostępnione zakładowi energetycznemu na posadowienie na nich słupów przesyłowych oraz rozciągnięcie pomiędzy nimi sieci energetycznych, a także w celu utrzymania i umożliwienia prawidłowej eksploatacji, konserwacji, remontu i modernizacji linii i urządzeń elektroenergetycznych, w sposób gwarantujący niezawodność funkcjonowania systemu dystrybucyjnego, zajęte zostały na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na przesyłaniu energii elektrycznej, tj. działalności innej niż działalność leśna. Z pewnością także wskazana działalność nie jest prowadzona incydentalnie, a grunty te zostały zajęte na ten cel w sposób trwały. W ocenie Kolegium prawidłowe odczytanie normy prawnej zawartej w art. 2 ust. 2 u.p.o.l. pozwala na stwierdzenie, że grunty znajdujące się pod pasami technicznymi, usytuowane pod napowietrznymi liniami energetycznymi, są gruntami zajętymi na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie przesyłu przez przedsiębiorstwo energetyczne energii elektrycznej.