Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 22 maja 2019 r., sygn. I SA/Gl 1223/18

Podatek dochodowy od osób fizycznych

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Pindel, Sędzia WSA Paweł Kornacki, Asesor WSA Katarzyna Stuła-Marcela (spr.), Protokolant specjalista Anna Florek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2019 r. sprawy ze skargi K. S., H. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

1. K. i H. S. (dalej skarżący) wnieśli skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej organ odwoławczy) z dnia [...] r. nr [...] [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r.

2. Zaskarżona decyzja wydana została na gruncie następującego stanu sprawy.

2.1. Decyzją z dnia [...] r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. (dalej organ I instancji) określił skarżącym wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 rok w kwocie [...] zł wobec niewykazania przez stronę w złożonym za ten rok zeznaniu podatkowym PIT-36 podatku należnego do zapłaty.

Powodem określenia należnego podatku w innej wysokości niż zeznana były nieprawidłowości stwierdzone w trakcie kontroli podatkowej przeprowadzonej w zakresie weryfikacji straty poniesionej w 2006 roku przez skarżącego z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie handlu używanymi samochodami (które sprzedawał zarówno jako komisant jak i właściciel) pod nazwą A.

Od ww. decyzji z dnia [...] r. skarżący złożyli odwołanie.

Organ odwoławczy uchylił zaskarżoną decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ, który decyzją z dnia [...] r., określił skarżącym wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 rok w kwocie [...] zł.

Od ww. decyzji skarżący również złożyli odwołanie. Rozpatrując ponownie sprawę w postępowaniu odwoławczym organ odwoławczy stwierdził, że rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy w dalszym ciągu wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części - albowiem przed wydaniem zaskarżonej decyzji organ I instancji nie podjął wszystkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i ponownie uchylił ww. decyzję organu I instancji i kolejny raz przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ.