Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 30 kwietnia 2019 r., sygn. I SA/Rz 108/19
Podatek od towarów i usług
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S.WSA Małgorzata Niedobylska, Sędzia WSA Piotr Popek /spr./, Asesor WSA Jacek Boratyn, Protokolant sekr. sąd. Anna Kotowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi "V." Sp. z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...], [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik i listopad 2013 roku oraz marzec 2014 roku oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2018r. nr [...], [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania "A" sp. z o.o. w K., następcy prawnego "B" Spółka z o.o. w M. (dalej: podatnik/skarżąca), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] określającą w podatku od towarów i usług za:
- październik 2013 r. zobowiązanie podatkowe w wysokości 67.525 zł oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do odliczenia następnym okresie rozliczeniowym w wysokości 0 zł,
- listopad 2013r. zobowiązanie podatkowe w wysokości 106.487 zł,
- marzec 2014r. zobowiązanie podatkowe w wysokości 19.698 zł oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do odliczenia w następnym okresie rozliczeniowym w wysokości 0 zł.
Jak wynika z akt sprawy, w stosunku do "B" zostało wszczęte postępowanie kontrolne w zakresie kontroli rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od października 2013r. do marca 2014r. Przedmiotem działalności w/w spółki w okresie objętym postępowaniem był detaliczny i hurtowy obrót paliwami płynnymi - olejem napędowym i benzyną bezołowiową oraz transport paliw.
W wyniku dokonanych ustaleń organ pierwszej instancji stwierdził, że działalność kontrahentów spółki "B" to jest: "C" Spółka z o.o. w P., "D" Spółka z o.o. w W. i "E" Spółka z o.o. w L. opierała się na funkcjonowaniu w ramach mechanizmu związanego z oszustwem w zakresie podatku od towarów i usług. Zdaniem organu spółki te jedynie pozorowały prowadzenie działalności gospodarczej.