Wyrok WSA w Lublinie z dnia 2 kwietnia 2019 r., sygn. III SA/Lu 315/18

Ruch drogowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak Sędziowie WSA Jerzy Drwal WSA Iwona Tchórzewska (sprawozdawca) Protokolant referent Marcin Ścibor po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi A. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2018 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania A. J., Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] lutego 2018 r. w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że decyzją Starosty [...] z dnia [...] września 2017 r., wydaną na podstawie art. 99 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, A. J. został skierowany na badanie psychologiczne w związku z przekroczeniem liczby 24 punktów karnych otrzymanych za naruszenia przepisów ruchu drogowego. A. J. nie przedstawił orzeczenia psychologa w podanym w decyzji 3 miesięcznym terminie, a zatem nie wykonał obowiązku wynikającego z decyzji. Wobec tego Starosta K. decyzją z dnia [...] lutego 2018 r. zatrzymał A. J. prawo jazdy kat. A,B,C,B+E,C+E,T do czasu przedłożenia orzeczenia psychologicznego stwierdzającego brak przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami.

W odwołaniu od decyzji Starosty K. z dnia [...] lutego 2018 r. A. J. zarzucił naruszenie art. 7 k.p.a. w zw. z art. 77 § 1 k.p.a. i art. 80 k.p.a., poprzez niewyjaśnienie stanu faktycznego i nieuwzględnienie słusznego interesu strony oraz naruszenie art. 2 Konstytucji RP w zw. z art. 102 ust. 1 pkt 3 lit b ustawy o kierujących pojazdami, w zw. z art. 104 k.p.a., poprzez jego zastosowanie pomimo braku ku temu uzasadnionych podstaw faktycznych oraz prawnych.