Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 kwietnia 2019 r., sygn. III SA/Kr 169/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner Sędziowie WSA Bożenna Blitek (spr.) WSA Renata Czeluśniak Protokolant specjalista Bernadetta Szczypka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi J. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 6 listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2018 r. nr [...] Prezydent Miasta odmówił przyznania J. Ł. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad ojcem M. Ł. Jako powód odmowy organ I instancji podał fakt, że stwierdzona u M. Ł. niepełnosprawność istnieje od 1990 r., a więc powstała ona w momencie gdy był on w wieku 66 lat. Tymczasem - zdaniem organu - zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała nie później niż do ukończenia 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia. A zatem, wobec braku spełnienia treści art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych organ I instancji uznał, że świadczenie pielęgnacyjne w związku z opieką nad ojcem J. Ł. nie przysługuje.

W odwołaniu od powyższej decyzji Prezydenta Miasta J. Ł. wniósł o jej uchylenie i przyznanie mu świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Decyzji organu I instancji odwołujący zarzucił naruszenie:

1. art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, którego postać (wadliwe ustalenie zakresu i treści obowiązywania podstawy materialno-prawnej sprawy) bezpośrednio wpłynęła na treść rozstrzygnięcia, gdyż organ pominął skutek orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. o sygn. akt K 38/13 w postaci eliminacji niekonstytucyjnej treści normatywnej art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych i oparł decyzje odmowną w sprawie przyznania jego osobie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad ojcem posiadającym orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności na przesłance wieku powstania niepełnosprawności;