Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 kwietnia 2019 r., sygn. IV SA/Gl 1097/18

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.), Protokolant specjalista Agnieszka Rogowska-Bil, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi B. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku - Białej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bielsku - Białej po rozpatrzeniu odwołania B. M. (dalej także strona, skarżąca) od decyzji Burmistrza Miasta S. z dnia [...] r. w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia wychowawczego na dziecko D. S. działając na podstawie art. 17, 18, 21 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 570 ze zm.), art. 2 pkt 16, art. 4, art. 5 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2017 r., poz. 1851 - dalej "ustawa" lub u.p.p.w.dz.), art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 - dalej "K.p.a.") utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Stan sprawy jest następujący: Burmistrz Miasta S. decyzją z dnia [...] r. nr [...] odmówił B. M., jako opiekunowi prawnemu, przyznania prawa do świadczenia wychowawczego na dziecko D. S.. W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że strona, jako opiekun prawny dziecka, nie sprawuje nad nim faktycznej opieki, tylko często go odwiedza. Nie zamieszkuje wspólnie z podopiecznym, nie prowadzi z nim wspólnego gospodarstwa domowego oraz nie pokrywa kosztów związanych z jego potrzebami. Małoletni przebywa w Domu Pomocy Społecznej (dalej DPS), a koszty jego pobytu w tej placówce pokrywa Gmina P. oraz D. S. z części zasiłku pielęgnacyjnego. Organ I instancji przyjął, iż strona nie wychowuje małoletniego i zasadnym jest odmowa przyznania wnioskowanego świadczenia, zgodnie z art. 4 ust. 1 oraz art. 2 pkt 16 ustawy.