Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 9 kwietnia 2019 r., sygn. II SA/Bd 1324/18

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Saniewski Sędziowie sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Elżbieta Brandt po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi J. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

J. J. [...] lipca 2018r. złożyła do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z koniecznością opieki nad niepełnosprawną córką W. J.. Do wniosku dołączono orzeczenie lekarskie nr [...] stwierdzające znaczny stopień niepełnosprawności W. J. istniejącej od urodzenia oraz oświadczenie skarżącej z dnia [...] lipca 2018r., z którego wynika, że skarżąca wraz z mężem prowadzi gospodarstwo rolne, mąż pobiera rentę chorobową stałą, a wszelkie prace na gospodarstwie wykonuje osoba przez nich zatrudniona, co pozwala skarżącej sprawować opiekę nad niepełnosprawną córką.

Pismem z dnia 18 lipca 2018r. organ wezwał skarżącą do uzupełnienia braku formalnego wniosku poprzez złożenie oświadczenia o zaprzestaniu prowadzenia gospodarstwa rolnego lub zaprzestaniu wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym. W odpowiedzi na powyższe - pismem z dnia 31 lipca 2018r. - skarżąca podniosła, że w stanie faktycznym jej dotyczącym nie może złożyć oświadczenia, o którym mowa w art. 17b ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2017r., poz. 1952 - dalej "u.ś.r."), albowiem ustawa nie precyzuje, co należy rozumieć przez "zaprzestanie prowadzenia lub wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym" i zaistnienie tej okoliczności ustawodawca pozostawił do oceny wnioskującemu rolnikowi, małżonkowi rolnika lub domownikowi. Wskazując na art. 69 Konstytucji RP oraz art. 7, art. 9-10 i art. 75 k.p.a. skarżąca stwierdziła, że zasadnym jest w jej przypadku wydanie decyzji ustalającej prawo do wnioskowanego świadczenia.