Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 27 marca 2019 r., sygn. IV SAB/Wr 41/19

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kamieniecka Sędziowie Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (spr.) Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 27 marca 2019 r. sprawy ze skargi M. J. L. na bezczynność Wójta Gminy Z. w przedmiocie odpowiedzi na krytykę prasową I. zobowiązuje Wójta Gminy Z. do udzielenia odpowiedzi na przekazaną krytykę prasową w terminie miesiąca od dnia doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; II. stwierdza, że bezczynność Wójta Gminy Z. nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Gminy Z. na rzecz skarżącego kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Skarżący, M. J. L., redaktor naczelny czasopisma "X", złożył skargę na bezczynność wójta Gminy Z. w zakresie realizacji prawa skarżącego do otrzymania odpowiedzi na krytykę prasową. Na podstawie art. 6 ust. 1 i 2 w związku z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz.U. Nr 5, poz. 24 ze zm.) wniósł o :

1. uznanie, że organ wykonawczy Gminy dopuścił się bezczynności w załatwieniu sprawy;

2. stwierdzenie, że niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa;

3. wyznaczenie organowi zobowiązanemu miesięcznego terminu do załatwienia sprawy;

4. obciążenie organu, którego działanie objęte jest przedmiotem skargi kosztami postępowania skargowego.

Na poparcie skargi podniósł, że [...] grudnia 2018 r. złożył w formie elektronicznej w Urzędzie Gminy wniosek o udzielenie przez wójta odpowiedzi na krytykę prasową. W załączeniu do powyższego wniosku skarżący dołączył artykuł prasowy o wydatkach z budżetu Gminy Z. Jednocześnie, na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo prasowe złożył żądanie aby w przypadku odmowy udzielenia odpowiedzi organ poinformował w formie pisemnej o tym fakcie w terminie nie dłuższym niż 3 dni redaktora naczelnego. Skarżący wskazał, że krytyka prasowa jest publicznie prezentowaną oceną, opartą na konfrontacji jakiegoś stanu rzeczywistego z przyjętymi założeniami. Jest również ważnym elementem kontroli i krytyki społecznej. Brak odpowiedzi na krytykę prasową przewidzianą w art. 6 Prawa prasowego, mimo upływu miesięcznego terminu od przekazania jej adresatowi przez redaktora naczelnego z żądaniem ustosunkowania się, jest w rozumieniu art. 4 ust. 3 równoznaczna z odmową udzielenia informacji, na którą to służy skarga do sądu administracyjnego. Zgodnie z przyjętym orzecznictwem (np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. z dnia 6 września 2006 r. II SAB/Go 16/06), w demokratycznym państwie prawnym pozostawanie organów jednostek samorządu terytorialnego poza zasięgiem obowiązku reagowania na krytykę prasową ich dotyczącą jest nie do przyjęcia i nie ma uzasadnienia w przepisach a pozbawienie prasy możliwości uzyskania odpowiedzi na przekazaną społeczeństwu krytykę byłoby równoznaczne z ograniczeniem jednego z fundamentalnych praw społeczeństwa demokratycznego. W końcowym fragmencie skargi powołano się również na unormowania art. 16 ust. 2 Konstytucji RP, art. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej oraz art. 31 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.