Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 marca 2019 r., sygn. I SA/Wa 2223/18

Gospodarka mieniem

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Marciniak Sędziowie WSA Jolanta Dargas WSA Iwona Kosińska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2019 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wygaszenia orzeczenia oddala skargę

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] września 2018 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania [...], utrzymało w mocy decyzję Prezydenta [...] z dnia [...] listopada 2017 r., nr [...] orzekającą o odmowie wygaszenia na podstawie art. 162 § 1 pkt 1 kpa orzeczenia Prezydium Rady Narodowej z dnia [...] maja 1951 r. nr [...].

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że nieruchomość położona w [...] przy ul. [...], ozn. jako hip. [...] znajduje się na terenie objętym działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). Z dniem 21 listopada 1945 r., to jest z dniem wejścia w życie dekretu, grunty nieruchomości [...], w tym grunt przedmiotowej nieruchomości, na podstawie art. 1 dekretu, przeszły na własność Gminy [...], a w dniu 13 kwietnia 1950 r., to jest z chwilą likwidacji gmin, na własność Skarbu Państwa. Zgodnie z zaświadczeniem Sądu Grodzkiego Oddział Ksiąg Wieczystych z dnia [...] maja 1948 r. nr [...] tytuł własności tej nieruchomości uregulowany był na rzecz [...], który w trybie art. 7 powołanego dekretu, w terminie złożył wniosek o przyznanie prawa własności czasowej do przedmiotowej nieruchomości.

Orzeczeniem administracyjnym z dnia [...] maja 1951 r. nr [...] Prezydium Rady Narodowej w [...] odmówiło dawnemu właścicielowi hipotecznemu prawa własności czasowej do przedmiotowej nieruchomości i jednocześnie stwierdziło, że budynki znajdujące się na gruncie przeszły na własność Skarbu Państwa. W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że zgodnie z prawomocnym planem zagospodarowania przestrzennego ogłoszonym w Monitorze Polskim z 1949 r. nr 73 poz. 925, teren przedmiotowej nieruchomości jest przeznaczony na użyteczność publiczną - zieleń. Zatem korzystanie z tego gruntu przez dotychczasowego właściciela nie da się pogodzić z przeznaczeniem terenu według planu zagospodarowania przestrzennego. Decyzją z dnia [...] czerwca 1951 r. nr [...] Ministerstwo Gospodarki Komunalnej utrzymało w mocy to orzeczenie.