Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 marca 2019 r., sygn. VII SA/Wa 2101/18

Zabytki

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Sawczuk (spr.), Sędziowie sędzia WSA Izabela Ostrowska, sędzia WSA Grzegorz Rudnicki, Protokolant spec. Agnieszka Wrzodak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 marca 2019 r. sprawy ze skargi K. U. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] czerwca 2018 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na podział nieruchomości oddala skargę

Uzasadnienie

I.

Wnioskiem z dnia 7 lutego 2018 r. [...] (dalej jako Skarżący) wystąpił o wyrażenie zgody na podział jego nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], oznaczonej w ewidencji gruntów numerem [...] w obrębie [...], objętej KW nr [...] motywując to potrzebą przekazania nieruchomości jednemu z synów w zamian za opiekę nad nim (inwalidą) i poważnie chorą żoną.

[...] Wojewódzki Konserwator Zabytków (dalej jako [...] WKZ) decyzją z dnia [...] maca 2018 r., nr [...], znak [...] nie zezwolił Skarżącemu na podział ww. nieruchomości. Organ w podstawie prawnej rozstrzygnięcia wskazał m.in. art. 36 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 2187 aktualny tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 2067 ze zm. - dalej jako u.o.z.). Z kolei w uzasadnieniu wyjaśnił, iż chodzi o zgodę udzielaną na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 8 u.o.z.

W uzasadnieniu decyzji stwierdził także, że wnioskowany podział nie będzie zgodny z ustalonym w obowiązującym Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego Strefy Ochrony Konserwatorskiej zatwierdzonym uchwałą Rady Miasta [...] z dnia [...] czerwca 1998 r., nr [...] (Dz. Urz. Woj. [...] z 1998 r., nr [...] poz. [...]) wskaźnikiem urbanistycznym określającym powierzchnię 2.500 m2, jako minimalną wielkość działki znajdującej się na tym terenie. Przedmiotowa działka ma powierzchnię 2.645 m2 i miałaby zostać podzielona na dwie działki: nr [...] o pow. 1.323 m2 oraz nr [...] o pow. 1.322 m2. Z argumentacji organu wynika, że jego zadaniem jest ochrona zachowanych i wolnych od przekształceń elementów układu urbanistycznego [...], w tym wielkości parceli i gabarytów zabudowy, co obliguje do weryfikacji propozycji podziałów działek, a tym samym wskaźników intensywności i parametrów zabudowy poszczególnych kwartałów posiadających wartości historyczne i zabytkowe, w celu utrzymania harmonijnych relacji i zachowania czytelności pierwotnej struktury. Historyczna parcelacja działek stanowi dowód rozwoju koncepcji urbanistycznych i twórczego przystosowania do warunków polskich w okresie pierwszych dwóch dekad XX wieku. Organ wyjaśnił, że wpisanie do rejestru zabytków układu urbanistycznego powoduje objęcie ochroną tworzących go elementów - przede wszystkim parcelacji działek, relacji przestrzennych, współzależności pomiędzy zabudową, zielenią i przestrzenią otwartą.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00