Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 marca 2019 r., sygn. I SA/Po 766/18

Podatek od nieruchomości; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska-Tylewicz Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2019 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2018 r. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta i Gminy [...] z dnia [...]., nr [...].

Uzasadnienie

Burmistrz Miasta i Gminy [...] decyzją z 12 marca 2018 r., nr [...] ustalił X. X. (dalej: "skarżący") wysokość zobowiązania podatkowego w podatku do nieruchomości za 2018 r. na kwotę [...]zł. Ustalając wysokość zobowiązania podatkowego za przedmiot opodatkowania przyjął:

- garaże o pow. [...] m2;

- pozostałe budynki o pow. [...] m2;

- grunty o pow. [...] m2;

- grunty zadrzewione i zakrzewione o pow. [...] m2.

Burmistrz ustalił, że skarżący pozostawał i pozostaje właścicielem zabudowanej nieruchomości położonej w miejscowości [...], oznaczonej numerem geodezyjnym [...] (obręb geodezyjny [...]), którą nabył 15 października 1998 r. Nieruchomość ta zabudowana jest wieloma budynkami, w których mieściła się [...] w [...]. Skarżący wielokrotnie składał informację podatkowe - ostatnią z nich złożył 19 stycznia 2018 r. Budynki o łącznej pow. użytkowej [...] m2 są różnej konstrukcji i stopniu zniszczenia. Stanowiły niegdyś zakład przemysłowy. Skarżący formalnie nie zmienił ich przeznaczenia w trybie postępowania administracyjnego. Nie uzyskał również zezwolenia na rozbiórkę tych obiektów. Powierzchnia użytkowa budynków została pierwotnie ustalona na podstawie protokołu inwentaryzacji składników budowlanych [...] w [...] z 1991 r. oraz aktu notarialnego rep. A nr [...] z 15 października 1998 r. W 2011 r. organ podatkowy przeprowadził dowód z opinii biegłego celem określenia stanu obiektów zlokalizowanych na terenie opodatkowanej działki. Z opinii wynika m. in., że wszystkie obiekty spełniają kryteria budynku. Ilość i rodzaj budynków nie uległy zmianie od dnia ich nabycia. W toku postępowania nie organ podatkowy nie stwierdził aby którykolwiek z budynków został rozebrany. Burmistrz omówił w decyzji również treść ekspertyzy techniczne sporządzonej przez biegłego z 22 lipca 2015 r. Opinia ta potwierdza wcześniejsze ustalenie co do powierzchni użytkowej spornych budynków. Wskazała na zły stan techniczny części obiektów nie stwierdzając jednak, że obiekty te nie są budynkami. Burmistrz na potrzeby wymiaru podatku przyjął powierzchnię budynków wynikającą z opinii technicznej z 22 lipca 2015 r.