Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 27 marca 2019 r., sygn. I SA/Po 143/19

Podatek dochodowy od osób fizycznych; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rennert Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 marca 2019 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w [...] z dnia [...] r., nr [...]; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] na rzecz skarżącego kwotę 6 917,- zł (słownie: sześć tysięcy dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P., po ponownym rozpoznaniu sprawy, decyzją z dnia [...] r., nr [...], określił E. K. (dalej jako: "podatnik" lub "skarżący") zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej za 2007 r. w wysokości [...] zł.

W motywach rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że podatnik w 2007 r. prowadził działalność gospodarczą pod firmą X. E. K.. W toku kontroli podatkowej wykazano nieprawidłowości, które wynikały z zawyżenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę: 1) [...] zł w związku z zaewidencjonowaniem 2 faktur zakupu usług budowlanych wystawionych przez PHU I. J. D., 2) [...] zł w związku z zaewidencjonowaniem 7 faktur zakupu usług budowlanych wystawionych przez I. Sp. z o.o., 3) [...] zł w związku z zaewidencjonowaniem 2 faktur zakupu usług naprawy sprzętu wystawionych przez Y. J. Ś., albowiem faktury te nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

W odwołaniu z dnia [...] r. podatnik, reprezentowany przez pełnomocnika w osobie doradcy podatkowego, wniósł o uchylenie powyższej decyzji. W szczególności zarzucił błędne ustalenie stanu faktycznego sprawy na skutek przyjęcia, że zeznania złożone przez świadków w toku postępowania kontrolnego, potwierdzające wykonanie usług wykazanych na zakwestionowanych fakturach, są niewiarygodne.