Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 21 marca 2019 r., sygn. II SA/Ol 163/19

Zaliczka alimentacyjna

Dnia 21 marca 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia NSA Janina Kosowska Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2019 roku sprawy ze skargi B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia"[...]" nr "[...]" w przedmiocie przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego - uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]", wydaną przez Wójta Gminy M. na podstawie art. 9 ust. 2, art.12 ust. 1 i 2, art. 22 ust. 1 i art. 25 ustawy z dnia 7 września 2007r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (t.j. Dz.U. z 2018r. poz. 554 ze zm., dalej jako: u.p.o.u.a.), po rozpatrzeniu wniosku B. K. (dalej jako: skarżąca), odmówiono przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego na okres od dnia 1 października 2018r. do dnia 31 sierpnia 2019r. W uzasadnieniu podano, że skarżąca uzyskała dochód w postaci renty rodzinnej w wysokości 878,12 zł. Tym samym kryterium dochodowe, pozwalające na przyznanie prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego zostało przekroczone o 153,12 zł.

W piśmie z dnia 3 grudnia 2018r. skarżąca zwróciła się do organu z prośbą o ponowne przywrócenie jej alimentów. Podniosła, że we wrześniu i październiku dostała rentę w wysokości 878,12 zł, ale od listopada otrzymuje kwotę 462,56 zł, gdyż jej siostra rozpoczęła nauka i dostają rentę po połowie. Wyjaśniła, że w czasie przebywania w rodzinie zastępczej, od lutego 2015r. do ukończenia 18 lat, jej matka przesyłała jej rocznie po 300 zł alimentów. Od momentu ukończenia 18 lat utrzymuje się z renty po ojcu, jednak nie jest w stanie opłacić bursy, kupić ubrań, wyżywić się i opłacić stancji w weekendy. Podkreśliła, iż chciałaby skończyć szkołę i uczyć się dalej, gdyż do ukończenia technikum i zdania matury zostało jej tylko 2 lata, a przy tak niskiej rencie, musiałaby pójść do pracy, aby mieć za co żyć. Nadmieniła, że uczestniczy w programie usamodzielnienia prowadzonym przez PCPR w E.