Wyrok WSA w Kielcach z dnia 14 marca 2019 r., sygn. I SA/Ke 39/19

Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Rojek, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak, Sędzia WSA Danuta Kuchta (spr.), Protokolant Starszy inspektor sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2019 r. sprawy ze skargi P. S.C. J. P., M. P., M. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec i kwiecień 2013 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. (Dyrektor) decyzją z [...] nr [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w K. (Naczelnik) z [...] nr [...] w przedmiocie określenia P. s.c. J.P., M.P., M.P. (P. s.c.) w podatku od towarów i usług: za marzec 2013 r. wysokości nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 32.744 zł oraz za kwiecień 2013 r. zobowiązania podatkowego w wysokości 26.454 zł.

W uzasadnieniu decyzji Dyrektor wskazał, że spór w sprawie dotyczy prawa do odliczenia przez P. s.c. w marcu i kwietniu 2013 r. kwot podatku naliczonego wynikających z faktur VAT wystawionych przez P. Sp. z o.o. w Ł. (spółka S.) dokumentujących zakupy usług outsourcingu pracowniczego na łączną wartość netto 46.110,79 zł, podatek VAT 10.605,49 zł. Jego istota sprowadza się do ustalenia, czy w związku z umową porozumieniem z 25 stycznia 2013 r. zawartą pomiędzy P. s.c. a K. Sp. z o. o. w O. (spółka K.), umową o świadczenie usług zawartą 1 marca 2013 r. pomiędzy P. s.c. a spółką S. oraz umową współpracy zawartą 1 marca 2013 r. pomiędzy spółką S. a spółką K. doszło do przejęcia zakładu pracy przez nowego pracodawcę, o którym mowa w art. 231 ustawy z dnia z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, dalej jako "k. p."

Dyrektor następnie przywołał treść przepisów regulujących kwestię związaną z odliczeniem podatku naliczonego wykazanego na fakturze VAT tj. art. 86 ust. 1 oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), dalej "ustawa o VAT". Przywołując orzecznictwo przedstawił pogląd zgodnie z którym prawo do odliczenia podatku naliczonego nie ma charakteru absolutnego i dotyczy jedynie faktur stwierdzających faktycznie zrealizowanie czynności, sama zaś faktura nie tworzy prawa do odliczenia VAT.