Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 marca 2019 r., sygn. IV SA/Gl 985/18

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka, Sędziowie Sędzia WSA Marzanna Sałuda, Sędzia WSA Małgorzata Walentek (spr.), Protokolant Starszy referent Damian Szczurowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2019 r. sprawy ze skargi S.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta R. z dnia [...] r. nr [...]

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. nr [...] Prezydent Miasta R. , działając na podstawie art. 17 ustawy z 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1952, dalej: "u.ś.r."), rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 31 lipca 2017 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o przyznanie świadczeń rodzinnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1466) oraz art. 41, art. 104 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U. z 2017 r., poz. 1257, dalej w skrócie: "k.p.a."), orzekł o odmowie przyznania S. D.(dalej: "skarżący") prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

W motywach rozstrzygnięcia organ wskazał, że świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, ponieważ niepełnosprawność osoby wymagającej opieki nie powstała do ukończenia 18 roku życia, ani w trakcie nauki w szkole lub szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia. Z orzeczenia z 24 maja 2012 r. wynika bowiem, że niepełnosprawność M. P. powstała w wieku 86 lat. Ponadto organ stwierdził, że przedmiotowe świadczenie nie przysługuje, gdyż skarżący ma ustalone prawo do zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego mającego istotny wpływ na wynik sprawy poprzez:

- zastosowanie normy prawnej wyrażonej w art. 17 ust. 1b u.ś.r. bez uwzględnienia okoliczności, iż na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r. sygn. akt 38/13 doszło do uznania niekonstytucyjności części wskazanej normy prawnej w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki, a przez to naruszenie art. 190 ust. 1 Konstytucji RP