Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 19 marca 2019 r., sygn. I SA/Bd 13/19
Podatek od czynności cywilnoprawnych
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Mirella Łent Sędziowie: sędzia WSA Urszula Wiśniewska (spr.) sędzia WSA Tomasz Wójcik Protokolant: starszy sekretarz sądowy Stanisława Majkut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2019 r. sprawy ze skargi H. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. ( obecnie: Dyrektora Izby Administracji Skarbowej) z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych. oddala skargę
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] maja 2015r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w G.-D. określił skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie [...]zł. Organ określając wysokość zobowiązania podatkowego w związku z powołaniem się na niezgłoszoną w wymaganym terminie pożyczkę, zabezpieczoną wekslem w wysokości [...] zł, zastosował sankcyjną 20% stawkę podatku określoną w art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 9 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, (Dz. U. z 2015r., poz. 626 ze zm.), dalej: "u.p.c.c.". Obliczając należny podatek organ na podstawie art. 9 pkt 10 lit. d) u.p.c.c. uwzględnił kwotę zwolnioną z podatku w wysokości [...] zł.
W złożonym odwołaniu skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania w sprawie. Zaskarżonej decyzji zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych, który skutkował uznaniem, że weksel własny z dnia [...] października 2006r. wystawiony przez H. F. pełnił funkcję gwarancyjną wobec innego, domniemanego przez organ podatkowy stosunku zobowiązaniowego (umowy pożyczki).
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2015r. Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu [...] kwietnia 2013r., w ramach toczącego się postępowania w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007r., skarżący powołał się na posiadanie pieniędzy w wysokości [...] zł, które otrzymał od swojego zięcia C. K. z tytułu emisji papieru dłużnego w postaci weksla własnego opiewającego na kwotę [...]zł, zupełnego w chwili wystawienia, którego remitentem był C. K. i w związku z emisją którego, w dniu wręczenia weksla remitentowi skarżący otrzymał kwotę [...]zł w gotówce. Otrzymane środki pieniężne przeznaczone zostały przez skarżącego na zakup nieruchomości. Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał, że wystawiając weksel własny na rzecz C. K. skarżący zagwarantował, iż ureguluje swoje zobowiązania pieniężne, powstałe z tytułu umowy pożyczki środków pieniężnych przeznaczonych na zakup nieruchomości i w dniu [...] października 2006r. zawarta została umowa pożyczki, która podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Wystawiony przez stronę weksel pełnił funkcję gwarancyjną zwrotu pożyczonych pieniędzy. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej, ocena charakteru prawnego wskazanej czynności dokonana przez organ pierwszej instancji jest prawidłowa. Zobowiązanie, w którym remitent (odbiorca weksla) C. K. ma obowiązek świadczyć na rzecz wystawcy weksla określoną sumę pieniężną, nie ma charakteru zobowiązania wekslowego, jaki nadają mu przepisy ustawy z dnia [...] kwietnia 1936r. Prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282 ze zm.), lecz ma charakter pożyczki. W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej, organ podatkowy pierwszej instancji biorąc pod uwagę okoliczności wystawienia weksla trafnie ocenił, że służył on zabezpieczeniu zwrotu pożyczonych pieniędzy, a pieniądze przekazane przez C. K. w kwocie [...]zł stanowiły pożyczkę udzieloną na rzecz skarżącego, co znajduje potwierdzenie w zeznaniach świadka C. K.. O tym, że otrzymane pieniądze były w posiadaniu skarżącego świadczy również treść aktów notarialnych: Rep. A nr [...], Rep. A nr [...], Rep. A nr [...], Rep. A nr [...], Rep A nr [...] i Rep. A [...], w których skarżący występuje jako nabywca nieruchomości. Z aktów tych także wynika, że cena sprzedaży została zapłacona przez kupującego w całości przed ich podpisaniem.